Celem przeprowadzonych badań było porównanie efektów produkcyjnych i ekonomicznych dwóch technologii produkcji żyta ozimego. Podstawę opracowania stanowiły wyniki przeprowadzonych w dwóch sezonach wegetacyjnych (2018/2019 i 2019/2020) eksperymentów polowych. Eksperymenty te były prowadzone w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Wielichowie, należącym do Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach. Przeprowadzone badania pozwoliły na określenie wskaźników efektywności ekonomicznej dla żyta ozimego w zależności od zastosowanej technologii produkcji (intensywna i integrowana). Technologie różniły się między sobą stopniem zużycia środków produkcji. Do badań wybrano dwie odmiany żyta ozimego: ‘KWS Bono’ (odmiana mieszańcowa) i ‘Horyzo’ (odmiana populacyjna). Z przeprowadzonych badań wynika, że poziom intensywności technologii produkcji żyta ozimego miał istotny wpływ na plonowanie badanych odmian. Wykazano również, że poziom intensywności produkcji decydował o wielkości kosztów bezpośrednich, a także o opłacalności produkcji w danej technologii. Najniższe koszty produkcji stwierdzono przy technologii integrowanej, wysiewając odmianę populacyjną żyta – ‘Horyzo’. Stwierdzono, że pomimo wyższych plonów ziarna przy zastosowaniu technologii intensywnej, technologia integrowana okazała się bardziej opłacalna.
