Journal of Animal Science, Biology and Bioeconomy

Amigdalina - analiza jej toksycznego i antynowotworowego działania

2024-01-16T08:36:28+01:00

Amigdalina, glikozyd cyjankowy naturalnie występujący w gorzkich migdałach i pestkach wielu owoców, jest substancją kontrowersyjną, ponieważ udowodniono, że ma właściwości toksyczne, ale jednocześnie używana jest jako substancja wspomagająca leczenie nowotworów w medycynie niekonwencjonalnej. Ponadto badania wykazały, że amigdalina wykazuje działanie przeciwkaszlowe i rozkurczowe, wpływa również pozytywnie na układ pokarmowy. Niezhydrolizowana amigdalina nie wpływa toksycznie na organizm, jednak produkty jej rozpadu, przede wszystkim cyjanowodór, wykazują działanie toksyczne. Wykazano, że toksyczność amigdaliny spowodowana uwalnianiem cyjanku wymaga aktywności mikrobiologicznej flory jelitowej. Zwierzęta roślinożerne oraz ludzie, dzięki syntezie enzymów takich jak rodanaza i hydroksykobalamina, mają zdolność do detoksykacji cyjanowodoru i przekształcania do związków o obniżonej toksyczności. Uważa się, że aktywność przeciwnowotworowa amigdaliny jest związana z działaniem cytotoksycznym enzymatycznie uwalnianego cyjanowodoru i niehydrolizowanych glikozydów cyjanogennych. Biorąc pod uwagę udowodnioną toksyczność oraz nieprzekonujące i niepewne efekty kliniczne, amigdalina nie może być obecnie polecana pacjentom onkologicznym jako leczenie wspomagające. Wiele aspektów stosowania amigdaliny nie zostało jednak jeszcze odpowiednio zbadanych, co czyni dalsze badania niezbędnymi do oceny jej rzeczywistego potencjału terapeutycznego.

Ocena znaczenia łęgów oraz innych zbiorowisk leśnych Poleskiego Parku Narodowego, stanowiących ekosystemy hydrogeniczne dla liczebności i występowania płazów jako alternatywnej bazy pokarmowej dla wydry (Lutra lutra)

2024-06-19T09:20:43+02:00

Zasadniczym celem badań była ocena znaczenia łęgów oraz innych zbiorowisk leśnych Poleskiego Parku Narodowego stanowiących ekosystemy hydrogeniczne dla liczebności i występowania płazów jako alternatywnej bazy pokarmowej dla wydry oraz określenie roli wydry w ograniczaniu występowania gatunków inwazyjnych ryb. Badania prowadzono na obszarze Pole-skiego Parku Narodowego na 9 stanowiskach badawczych. Potencjalną bazę pokarmową wydry analizowano na podstawie składu odchodów. W warunkach Poleskiego Parku Narodowego w badanym okresie płazy nie stanowiły alternatywnej bazy pokarmowej dla wydry, co prawdopodob-nie związane jest z dużą dostępnością ryb. Na podstawie analizy odchodów można stwierdzić, że wydry na obszarze Poleskiego Parku Narodowego mogą w pewnym stopniu kontrolować liczeb-ność gatunków inwazyjnych i obcych ryb, w tym sumika karłowatego oraz karasia srebrzystego.

Ocena natężenia oświetlenia w środowisku pracy zdalnej o charakterze biurowym

2024-06-19T09:20:51+02:00

Oświetlenie jest ważnym czynnikiem na stanowisku pracy. Wpływa zarówno na ergonomię pracy, jak i zdrowie pracownika. Nieodpowiednie natężenie i równomierność oświetlenia może wpływać negatywnie na samopoczucie pracownika, wywoływać zmęczenie oraz prowadzić do błędów. Celem pracy było badanie kluczowych elementów oświetlenia na kilku stanowiskach pracy zdalnej. W tym celu stworzono siatkę pomiarową, a następnie określono natężenie w każdym punkcie pomiarowym. Otrzymane wyniki odniesiono do wartości określonych w Polskiej Normie. Na większości badanych stanowisk poziom oświetlenia nie spełnia minimalnych wymagań, jakie zostały określone dla bezpiecznej i komfortowej pracy.

Monitoring hałasu w kurniku

2024-06-19T09:20:47+02:00

Celem pracy było monitorowanie poziomu hałasu w kurniku. Badania przeprowadzono w trakcie codziennych czynności wykonywanych przy obsłudze ptaków. Analiza otrzymanych wyników pozwoliła na określenie narażenia ptaków oraz pracowników na hałas w trakcie normalnego dnia pracy. Najwyższy poziom hałasu w kurniku, określony jako równoważny poziom dźwięku, wynosił 81,9 dB. Natomiast ekspozycję pracownika na hałas określono na poziomie 78,8 dB. Wielkość ta nie przekracza dopuszczalnego poziomu określonego jako 85 dB.