Immunostymulatory naturalne i syntetyczne stosowane u pszczoły miodnej – charakterystyka

Dorota Luft-Deptuła

Akademia Rolnicza w Lublinie

Maria Teresa Zoń

Akademia Rolnicza w Lublinie

Mariusz Mikołajczak

Akademia Rolnicza w Lublinie

Abstrakt

W artykule przeglądowym przedstawiono problem immunosupresji i jej opanowania u pszczoły miodnej. Opisano substancje o działaniu stymulującym i oceniono ich wartość w pobudzaniu mechanizmów odporności. Układ immunologiczny odgrywa ważną rolę w utrzymaniu homeostazy pszczoły miodnej, łącznie z kontrolą zakażeń i inwazji pasożytniczych. Czynniki stresogenne, takie jak inwazja Varroa destructor i zanieczyszczenie środowiska, są częstą przyczyną zaburze czynności układu immunologicznego. Dąży się do minimalizacji uszkodzeń spowodowanych immunosupresantami i chorobami u pszczół oraz ogrodzenia używania toksycznych związków chemicznych i antybiotyków. W Unii Europejskiej stosowanie leków i związków chemicznych, które zanieczyszczają miód, pyłek, mleczko pszczele jest całkowicie zabronione. Dlatego wzrasta zainteresowanie substancjami zwiększającymi działanie ochronne i reaktywność immunologiczną. Wśród nich jest chitozan, wyciąg z jeżówki purpurowej (Echinaceae purpurea), furanokumaryny, klotrimazol i lewamizol. Wszystkie są endogennymi mediatorami i wykazują
silne działanie regulujące na układ immunologiczny pszczoły miodnej.

Słowa kluczowe:

pszczoła miodna, immunostymulacja, chitozan, jeżówka purpurowa, furanokumaryny, klotrimazol, lewamizol