Abstract
The principle of a good seat consists in keeping an active balance following the horse’s movements, i.e. shifting one’s own center of mass to make sure it overlaps the horse’s center of
mass in any situation. It would result in an optimum motion pattern, e.g. during the jump. The present study was carried out during all-Polish (ZOO***, ZOO*) and International (CSI***) Competitions held within the show jumping discipline. Four competitions were analyzed; in total, 80 riders (53 from Poland and 27 from abroad) riding 93 horses entered the competitions. The analysis of rides, conducted in a form of simple correlations, included the percentage of all seat types as well as dependencies between the type of the seat and the overcome obstacle. It was found that supple seat riding had a positive influence on overcoming the upright obstacles, double bars, and walls, while a negative one on overcoming the triple bars and oxers, for which normal seat appeared to be more efficient.
References
von Dietze S., 2007. Równowaga w ruchu. Galaktyka 45–47, 49, 160–162, 259–261.
Mickunas W., 2006. Trener radzi. Galaktyka 22–25, 26–29, 138–150.
Minetti A.E., Ardigo L.P., Reinach E., Saibene F., 1996. The mechanics of locomotion in horses. 3-rd International Workshop on Animal Locomotion. Saumur, France, 20–22 May, 30.
Mueseler W., 2001. Nauka jazdy konnej. PWRiL, 9–13, 33–36, 108, 131–132, 138–144.
de Nemethy B., 1997. Metoda Nemethy. Nowoczesna technika doskonalenia konia skoczka i jego jeźdźca. PZJ & JiK, 31–32, 36–38, 69–72, 101–103.
Paalman A., 1979. Jeździectwo, skoki przez przeszkody. Zbrosławice, 104–107, 198–201, 229, 233–251.
Peham C., Licka T., Schobesberger H., Meschan E., 2004. Influence of the rider on the variability of the equine gait, www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15589627.
Pollmann-Schweckhorst E., 2006. Trening konia skokowego. Akademia Jeździecka, 23–32, 80–92, 99–102.
PZJ, 2004a. Zasady jazdy konnej. Część 1, www.pzj.pl, 48–85.
PZJ, 2004b. Zasady jazdy konnej. Część 2, www.pzj.pl, 108–113, 134–170.
PZJ, 2009. Regulamin rozgrywania zawodów krajowych (dział B), www.pzj.pl
Sasimowski E., Pietrzak S., 1983a. Wskaźnik trudności przeszkód jako miara zmienności wymagań konkursów hippicznych ocenianych z pozycji zootechnicznych. Folia Soc. Sci. Lubl. 25, 39–45.
Sasimowski E., Pietrzak S., 1983b. Warunki oceny koni wierzchowych na podstawie wyników oficjalnych konkursów skoków a zasięg występujących w ich ramach bezbłędnych przejazdów.
Annales UMCS, sec. EE, Zootechnica 1, 251–257.
Sasimowski E., Hulewicz A., Pietrzak S., Maciąg J., Kraska R., 1984. Zmienność położenia środka masy ciała koni oraz jego związek z dosiadem jeźdźca. Annales UMCS, sec. EE, Zootechnica
2, 243–257.
Sasimowski E., Pietrzak S., 1987. Współczynnik powodzenia jako wskaźnik oceny wartości użytkowej sportowych koni wierzchowych. Annales UMCS, sec. EE, Zootechnica 5, 153–161.
Stachurska A., Pięta M., Nestreuk E., 2002. Which obstacles are most problematic for jumping horses? Appl. Anim. Behav. Sci. 77, 197–207.
Stachurska A., Pięta M., 2003. Czynniki wpływające na częstość błędów popełnianych przez konie w konkursach skoków. Pr. Mat. Zoot. 61, 61–69.
Stachurska A., Pięta M., Wnuk E., 2004. Wpływ cech przeszkód na częstość błędów koni w zawodach ogólnopolskich w skokach. Acta Sci. Pol., Zootechnica 3, 89–100.
www.horseandridergear.com/encyclopedia/light-seat.aspx
Downloads
Download data is not yet available.
