Szanta zwyczajna (Marrubium vulgare L.) – roślina lecznicza i miododajna
Tadeusz Wolski
Akademia Medyczna w LublinieTomasz Baj
Akademia Medyczna w LublinieDariusz Matosiuk
Akademia Medyczna w LublinieStanisław Kwiatkowski
Akademia Medyczna w LublinieAgnieszka Ziewiec
Akademia Medyczna w LublinieAbstrakt
Niniejsze opracowanie jest przeglądem piśmienćnictwa naukowego dotyczącego właściwości leczniczych i miododajnych szanty zwyczajnej (Marrubium vulgare L., F. Lamiaceae). Właściwości lecznicze szanty znane były od dawna, a początki jej stosowania sięgają czasów starożytnego Egiptu. Obecnie wykorzystuje się przede wszystkim właściwości wykrztuśne i rozkurczające na mięśnie gładkie, co sprawiło, że surowiec jest dostępny w mieszankach, syropach, czy cukierkach do ssania (np. Ricola). Zawarte w szancie substancje aktywne, zwłaszcza marubina, kwas marubenowy i marubenol wykazują odpowiednio działanie przeciwbólowe, żółciopędne i hipotensyjne. Szanta jest cenną rośliną miodo- i pyłkodajną. Wydajnoś miodowa może sięgać 400–500 kg/ha.
Słowa kluczowe:
szanta zwyczajna, roślina lecznicza, roślina miododajna, marubina, kwas marubenowy, marubenol, właściwości przeciwbólowe
Tadeusz Wolski
Akademia Medyczna w Lublinie
Akademia Medyczna w Lublinie
Tomasz Baj
Akademia Medyczna w Lublinie
Akademia Medyczna w Lublinie
Dariusz Matosiuk
Akademia Medyczna w Lublinie
Akademia Medyczna w Lublinie
Stanisław Kwiatkowski
Akademia Medyczna w Lublinie
Akademia Medyczna w Lublinie
Agnieszka Ziewiec
Akademia Medyczna w Lublinie
Akademia Medyczna w Lublinie