Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Baner text

Tom 22 Nr 1 (2012)

Articles

Ocena przydatności wybranych gatunków pnączy uprawianych w warunkach stresu solnego

Przesłane: lipca 26, 2019
Opublikowane: 2012-06-04

Abstrakt

Najnowszym sposobem zastosowania pnączy jest ich wykorzystanie na ekranach dźwiękochłonnych. Pnącza nie tylko pozwalają na wkomponowanie ekranu w krajobraz, lecz także wzmacniają jego wyciszające działanie. W pracy oceniono przydatność dwu gatunków pnączy, tj. rdestówki Auberta – Fallopia  aubertii (L. Henry) i winobluszczu trójklapowego ‘Veitchii’ – Parthenocissus tricuspidata var. veitchii Rehd., na ekranach akustycznych w warunkach stresu solnego. Dodatkowo, dla porównania warunków wzrostu roślin doświadczalnych z pnączami rosnącymi w pobliżu ekranów akustycznych w Krakowie, wyodrębniono stanowiska wzdłuż ulic Opolskiej i Wielickiej, gdzie rośliny są szczególnie narażone na nadmierne zasolenie gleby. Pobrane tam próbki gleby także zostały poddane analizie chemicznej. W obiektach doświadczalnych, w których zastosowano najwyższą dawkę soli, większość roślin nie podjęła na wiosnę wzrostu. Należy przypuszczać, że to zastosowany chlorek sodu, a nie mróz miał decydujący wpływ na zachowanie żywotności. Świadczy o tym fakt, że wszystkie rośliny rosnące w kontroli oraz większość roślin z obiektów, gdzie zastosowano niższe dawki bardzo dobrze przezimowały. Bardziej przydatny do nasadzeń na ekrany akustyczne okazał się rdest Auberta. 

Bibliografia

  1. Bach A., Pawłowska B., 2007. Wpływ zanieczyszczenia środowiska na stan roślinności drzewiastej w Krakowie. Czasop. Techn. 10, Architektura 5A, 114–116.
  2. Baumann R., 1991. Domy w zieleni. Arkady, Warszawa, 7–241.
  3. Borowski J., Latocha P., 2006. Dobór drzew i krzewów do warunków przyulicznych Warszawy i miast centralnej Polski. Rocz. Dendrol., 54, 83–94.
  4. Borowski J., 1995. Przydatność pnączy z rodzaju winobluszcz (Parthenocissus Planch.) do nasadzeń miejskich. Manuskrypt pracy doktorskiej. SGGW, Warszawa, ss. 175.
  5. Breś W., 2008. Czynniki antropopresji powodujące zamieranie drzew w krajobrazie miejskim. Nauka – Przyroda – Technologie, 2, 4, 1–8.
  6. Cunningham M. A., Snyder E., Yonkin D., Ross M., Elsen T., 2007. Accumulation of deicing salts in an urban environment. Urban Ecosys., 11, 17–31.
  7. Czaja P., 2010. Kolorystyka oraz formy ekranów akustycznych. Inż. Bud., 2(70), 73–76.
  8. Czerwieniec M., Lewińska J., 1996. Zieleń w mieście. IGPiK, Warszawa, 9–57.
  9. Dobrzański B., Zawadzki S., 1995. Gleboznawstwo. PWRiL, Warszawa, 202–217.
  10. Gregorczyk A., Wróbel J., Mikiciuk M., 2005. Kinetyka wzrostu trzech klonów wierzby wiciowej (Salix viminalis L.) w zależności od zasolenia gleby. Acta Sci. Pol., Agricultura, 4(1), 33–40.
  11. Marczyński S., 2009. Pnącza w zieleni publicznej i przy drogach. Wyd. Clematis, Pruszków, ss. 29.
  12. Łukasiewicz A., Łukasiewicz S., 2009. Rola i kształtowanie zieleni miejskiej. Wyd. Nauk. UAM, ss. 145.
  13. Pracz J., 1990. Reakcje drzew i krzewów na zasolenie chlorkiem sodu. Wyd. SGGW, Warszawa, ss. 40.
  14. Sady W., Domagała I., Kowalska I., Lis-Krzyścin A., Ostrowska J., 1994. Przewodnik do ćwiczeń z uprawy roli i nawożenia roślin ogrodniczych. Wyd. AR, Kraków, ss. 110.
  15. Starck Z., Chołuj D., Niemyska B., 1995. Fizjologiczne reakcje roślin na niekorzystne czynniki środowiska. Wyd. SGGW, Warszawa, 7–86.
  16. Wrochna M., Gawrońska H., Gawroński S.W., 2006. Wytwarzanie biomasy i akumulacja jonów Na+, K+, Ca²+, Mg²+, Cl- w warunkach stresu solnego, przez wybrane gatunki roślin ozdobnych. Acta Agrophysica, 7, 775–785.
  17. Wrochna M., 2007. Fizjologiczno-biochemiczne podstawy reakcji na zasolenie wybranych gatunków/odmian roślin ozdobnych oraz ich przydatność w fitoremediacji. Autoreferat pracy doktorskiej, SGGW, Warszawa, ss. 17.

Downloads

Download data is not yet available.