Na podstawie kalendarza cyrkulacji atmosferycznej Grosswetterlagen (GWL) za okres 1881–1998 dokonano podziału cyklu rocznego na sezony cyrkulacyjne. W metodzie zastosowano kilka filtrów dolnoprzepustowych, a następnie metodą analizy skupień. Przy wykorzystaniu poszczególnych filtrów dzielono cykl roczny na 8 części. Po porównaniu wyników, otrzymanych za pomocą szeregu filtrów, podzielono ostatecznie rok na 6 sezonów (najdłuższy z nich podzielono dodatkowo na 3 podsezony).
Większą zmiennością struktury/składu typów cyrkulacji atmosferycznej charakteryzuje się wiosna niż jesień. Od 23 lutego do 28 maja wystąpiły cztery sezony cyrkulacyjne, podczas gdy w czasie pozostałej części roku tylko dwa.
Stosunkowo dużą zmienność struktury typów cyrkulacji notuje się w miesiącach od lutego do marca oraz w listopadzie, natomiast stosunkowo małą od lipca do października (szczególnie w sierpniu).