Zwiększenie efektywności biologicznego umacniania ziemnych budowli piętrzących wodę
Jan Szumiec
Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w GołyszuDanuta Augustyn
Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w GołyszuLeon A. Stanny
Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w GołyszuBenon Samol
Centralny Ośrodek Badań Roślin Uprawnych w Słupi WielkiejAbstrakt
Porównano przeciwerozyjną przydatność do biologicznego umacniania grobli stawowych czterech mieszanek traw, życicy trwałej oraz samoistnie ukształtowanej szaty roślinnej. Oceniono również skutki szeregu zabiegów agrotechnicznych. Badane mieszanki, zwłaszcza zawierające koniczynę białą, wykazały dobre właściwości przeciwerozyjne, wyższe w większości ocen od monokultury życicy trwałej i istotnie wyższe od samoistnej szaty roślinnej. Zarówno siew po uprawie grobli, jak i podsiew zdegenerowanej szaty roślinnej grobli wykazały dobrą skuteczność. Po podsiewie nie nastąpił rozwój koniczyny białej. Zastosowanie absorbentu wilgoci nie zwiększyło wilgotności gleby i nie poprawiło rozwoju traw. Korzystnym zabiegiem pielęgnacyjnym okazało się jednorazowe koszenie po wykłoszeniu się traw. Na poletkach niekoszonych najlepszy stan roślin stwierdzono na poletkach obsianych mieszankami z koniczyną białą.
Słowa kluczowe:
stawy, biologiczne umacnianie grobli, przeciwerozyjne mieszanki trawBibliografia
Anonim, 1997. Zalety i wady koniczyny białej. Poradnik Gospodarczy 9.
Broniarz J., 1998. Metodyka badania wartości gospodarczej (WGO) odmian roślin uprawnych. 1. Rośliny rolnicze. 1.3. Motylkowe drobnonasienne. COBORU, Słupia Wielka.
Domański P., 1998. Metodyka badania wartości gospodarczej odmian (WGO) roślin uprawnych. 1. Rośliny rolnicze. 1.4. Trawy pastewne. COBORU, Słupia Wielka.
Domański P., 1999. Poradnik dla użytkowników łąk i pastwisk. Poradnik. Poznań.
Kalinowska-Zdun M. (red.), 1982. Szczegółowa uprawa roślin. PWN, Warszawa.
Król Cz., 1986. Budownictwo rybackie. PWRiL, Warszawa.
Lidtke W., 1957. Uprawa i użytkowanie obszarów łąkowo-pastwiskowych. Część II. PWN, Łódź-Wrocław.
Lista odmian roślin rolniczych, 2000. COBORU, Słupia Wielka.
Lityński T., Jurkowska H., Gorlach E., 1976. Analiza chemiczno-rolnicza. PWN, Warszawa.
Mikulski J., 1982. Biologia wód śródlądowych. PWN, Warszawa.
Peterson A., 1972. Mały przewodnik łąkarski. PWRiL, Warszawa.
Steffens W., 1979. Industriemassige Fischproduktion. VEB Deutsche Lanndwirtschaftsverlag, Berlin.
Strumieński O., 1573. O sprawie sypaniu, wymierzaniu i rybieniu stawów. Kraków.
Szumiec J., 1999. Produkcyjne i poza produkcyjne aspekty rozwoju gospodarki stawowej. Materiały konferencyjne „ Inżynieria produkcji ‘99” . Informatyka, organizacja i zarządzanie. Politechnika Łódzka, Filia w Bielsku-Białej. Seria 6, Zesz. Nauk. 52, 201–206.
Szumiec J., 2002. Effektywność chowu obsad wielogatunkowych zdominowanych przez amura białego. Folia Universitatis Agriculture Stetinensis Seria Piscaria. Szczecin.
Szumiec M. A., 2000. Wielozadaniowa zintegrowana rola stawów w środowisku. Materiały Konferencyjne „ Inżynieria produkcji 2000”. Politechnika Łódzka, Filia w Bielsku-Białej. Seria 7, Zesz. Nauk. nr 57, 55–64.
Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu
Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu
Zakład Ichtiobiologii i Gospodarki Rybackiej PAN w Gołyszu
Centralny Ośrodek Badań Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY-NC-ND 4.0 – uznanie autorstwa, użycie niekomercyjne, bez utworów zależnych.
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej, nie jest rozpatrywany do publikacji w innych wydawnictwach.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.
