Niniejsze opracowanie jest przeglądem piśmienćnictwa naukowego dotyczącego właściwości leczniczych i miododajnych szanty zwyczajnej (Marrubium vulgare L., F. Lamiaceae). Właściwości lecznicze szanty znane były od dawna, a początki jej stosowania sięgają czasów starożytnego Egiptu. Obecnie wykorzystuje się przede wszystkim właściwości wykrztuśne i rozkurczające na mięśnie gładkie, co sprawiło, że surowiec jest dostępny w mieszankach, syropach, czy cukierkach do ssania (np. Ricola). Zawarte w szancie substancje aktywne, zwłaszcza marubina, kwas marubenowy i marubenol wykazują odpowiednio działanie przeciwbólowe, żółciopędne i hipotensyjne. Szanta jest cenną rośliną miodo- i pyłkodajną. Wydajnoś miodowa może sięgać 400–500 kg/ha.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.