Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 2 Nr 2 (2003)

Artykuły

Bakterie z rodzaju Pseudmonas migula uszkadzające niektóre warzywa

DOI: https://doi.org/10.24326/asphc.2003.2.19
Przesłane: 22 lipca 2022
Opublikowane: 2003-12-31

Abstrakt

Z warzyw przechowywanych w różnych warunkach na pożywkach sztucznych wydzielono 40 patovarów rodzaju Pseudomonas. Po sprawdzeniu właściwości biologicznych bakterii stwierdzono, że są to gatunki P. fluorescens, P. marginalis, P. putida, P. facilis, P. aeruginosa, P. delafieldi, P. cepacia (=Burkholderia cepacia), P. cichorii, P. alcaligenes ir P. gladioli pv. aliicola (=Burkholderia gladioli pv. aliicola). W wyniku przeprowadzonych testów na określenie patogeniczności bakterii stwierdzono, że pięć spośród wyizolowanych okazało się patogenicznymi: P. fluorescens wyizolowana z buw ziemniaka, korzeni marchwi i cebuli, P. marginalis wyizolowana z bulw ziemniaka, P. cepacia, z korzeni marchwi i cebuli, P. cichorii, wyizolowana z korzeni marchwi oraz P. gladioli wyizolowana z cebuli. Wykazano, że niektóre gatunki bakterii mogą być patogeniczne i powodować zgniliznę warzyw. Porażone warzywa mogą być pierwotnym źródłem zakażenia zdrowych warzyw. Nieliczne spośród tych bakterii są chorobotwórcze dla zwierząt i człowieka.

Bibliografia

Burkholder W., 1950. Sour skin, a bacterial rot of onion bulbs. Phytopatology 40 (1), 115–117.
Choult Dsz., Krieg N., Snit T., Steili Dž., Wiljams S., 1997. Opredelitel’ bakterii Berdszi. Moskva 1, 157–174.
El-Hendawy, Osman M. E. and Ramadan H. A., 2002. Pectic Enzymes Produced In vitro and In vivo by Erwinia spp. Isolated from Carrot and Pepper in Egypt. J. Phytopathology 150, 431–438.
Gerhardt D. T., 1984. Mietody obšiai bakteriologii. Moskva.
Hildelbrand D. C., Schroth M. N., Sands D. C., 1988. Laboratory Gide for Identification of Plant Pathogenic Bacteria. In.: Schaad N. W. (ed.) 60–80.
Young J. M., Saddler G. S., Takikawa Y., De Boer S. H., Vauterin L., Gardan L., Gvozdyak R. I.,
Stead D. E., 1996. Review of Plant Pathology. Names of plant pathogenic bacteria 1864–1995. 75 (9), 721–762.
Lelliott R. A., Stead D. E., 1987. Methodsfor Diagnosis of Bacterial Diseases of Plant. Oxford, London.
Palleroni Norberto J., 1984. Bergey’s manual systematic bacteriology. Baltimore: Williams and Wilkins Co, 1, 140–218.
Petchiulis J., 1983. Mikrobiologija. Vilnius.
Pasichnik L. A., 1995. Pseudomonas fluorescens – novy vozbuditel’ zabolevanii rži. Mikrobiol. Journ. 57(2), 3–7.
Poloszenec V. M., Ivashchenko I. V., Kabashna L. V., 1997. Zbudniki gnilei kartopli v zonach
Polissia ta lisostiepu Ukraini. Mikrobiol. journ. 59 (3), 28–33.
Ruban E. L., 1986. Fiziologija i biochimija predstavitelei roda Pseudomonas. Moskva.
Smirnov V. V., Kiprianova E. A., 1990. Bakterii roda Pseudomonas. Kiiev.
Shlegel’ G., 1987. Obshchaja mikrobiologija. Moskva.

Downloads

Download data is not yet available.

Inne teksty tego samego autora

Podobne artykuły

<< < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.