Zawartość alkilorezorcynoli i aktywność inhibitorów trypsyny w rodach translokacyjnych żyta i komponentach rodzicielskich Secale cereale L. i Dasypyrum villosum (L.) P. Candargy
Ewa Makarska
Daniela gruszecka
Agnieszka Grądzielewska
Abstrakt
Materiał badań stanowiły 4 rody translokacyjne żyta odmiany Amilo, które otrzymano w wyniku zapylenia odmiany Amilo pyłkiem dzikiego gatunku Dasypyrum villosum (L.) P. Candargy oraz komponenty rodzicielskie. Analizowano w ziarnie aktywność inhibitorów trypsyny i zawartość alkilorezorcynoli, zaliczanych do związków antyżywieniowych. Ziarniaki Dasypyrum villosum (L). P Candargy charakteryzowały się istotnie mniejszą aktywnością inhibitorów trypsyny (0,618 TUI/g) niż żyto (2,38 TUI/g). Aktywność antytrypsynowa w ekstraktach z ziarniaków wszystkich analizowanych rodów była istotnie większa (nawet kilkakrotnie) w porównaniu z komponentami rodzicielskimi. Z kolei największą zawartość alkilorezorcynoli spośród wszystkich badanych form stwierdzono, w Dasypyrum villosum (L.) P. Candargy. W ziarniakach trzech badanych rodów translokacyjnych poziom tych związków był pośredni pomiędzy komponentami rodzicielskimi, a w jednym był niższy niż u obu form rodzicielskich.
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
