Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 62 Nr 1 (2007)

Articles

Odporność pszczoły miodnej (Apis mellifera L.) w zakażeniach wirusowych, bakteryjnych i grzybicach

Przesłane: stycznia 31, 2021
Opublikowane: 2007-06-30

Abstrakt

Zejście zakażenia zależy od właściwości genetycznych patogenu do szybkiego namnażania się w organizmie gospodarza, wykorzystania jego składowych jako pokarmu, produkcji enzymów rozkładających białka i chitynę, co umożliwia przekroczenie ochronnych barier anatomicznych ciała i przeciwstawienie się mechanizmom odporności owada. Odporność pszczoły miodnej jest kompleksem różnych odrębnych układów działających w bardziej lub mniej skoordynowany
sposób w ochronie przed infekcjami wirusowymi, bakteryjnymi i grzybiczymi. W zakażeniach wirusowych odpowiedź komórkowa obejmuje fagocytozę i otoczkowanie. W zakażeniach bakteryjnych odczyny hemocytarne uzupełnia przeciwbakteryjna aktywność lizozymu i głównie apidycyn. W odporności przeciwgrzybiczej są zaangażowane bariery mechaniczne ciała, odczyny komórkowe i humoralne. Fagocytoza i otoczkowanie to dwa powszechnie występujące odczyny obronne pszczoły miodnej przed infekcjami grzybiczymi. U pszczoły miodnej zarówno lizozym, jak i indukowane peptydy przeciwdrobnoustrojowe lub drobnocząsteczkowe białka są pozbawione aktywności przeciwgrzybiczej.

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

1 2 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.