W uprawie buraka cukrowego jednym z głównych czynników powodujących znaczący spadek wielkości i jakości plonu jest porażenie liści roślin przez grzyb Cercospora beticola Sacc. Celem prowadzonych prac było wyodrębnienie linii wsobnych buraka cukrowego z genami odporności na ten patogen. Prace badawczo-selekcyjne prowadzono w wielonasiennych materiałach hodowlanych buraka cukrowego typu 2xZN o zróżnicowanym stopniu homozygotyczności. Do badań wybrano 36 genotypów generacji S1 i 34 genotypy generacji S2 oraz 1 odmianę wzorcową (Andante) o podwyższonym stopniu odporności na grzyb Cercospora beticola Sacc. Wrażliwość materiałów na infekcję C. beticola oceniano metodą laboratoryjną (test in vitro). Po dwukrotnej selekcji stwierdzono wysoką stabilizację cechy odporności wewnątrz badanego potomstwa oraz wyraźne zróżnicowanie pomiędzy potomstwem generacji S1 i S2. Średnia liczba plamek na 10 krążkach liścia u badanych 9 potomstw generacji S1 wynosiła od 10,50 do 31,04, a u 11 potomstw generacji S2 od 6,30 do 28,49 przy zastosowaniu infekcji w optymalnych warunkach dla rozwoju grzyba. Szeroki zakres zmienności, jaki wystąpił w badanych materiałach, umożliwił wyselekcjonowanie 9 genotypów generacji S1 i 11 generacji S2 o wysokim stopniu odporności na C. beticola i o wysokiej wartości użytkowej.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.