Wpływ popiołu paleniskowego i zanieczyszczenia gleby kadmem na skład chemiczny kukurydzy

Abstrakt

Badania nad wpływem odpadu paleniskowego na skład chemiczny kukurydzy (Zea mays L.) przeprowadzono w warunkach trzyletniego doświadczenia wazonowego. Do gleby uprawnej zastosowano popiół paleniskowy, w ilości 23,33 g ^. wazon^-1, oraz wzrastające dawki kadmu, w ilości od 3 do 15 mg ^. kg^-1 s.m. gleby. Wprowadzenie popiołu oraz kadmu w ilości od 3 do 5 mg ^. kg^-1 s.m. do gleby wpłynęło istotnie na zwiększenie plonu części nadziemnych i korzeni kukurydzy. Natomiast zaaplikowanie kadmu w dawkach od 7 do 15 mg ^. kg^-1 spowodowało istotne obniżenie plonu testowanej rośliny. Wykazano, że zaaplikowany popiół paleniskowy wpłynął na depresję plonowania kukurydzy. Wprowadzenie popiołu paleniskowego do gleby zanieczyszczonej kadmem wpłynęło istotnie na zwiększenie zawartości Na, K, Mg, Ca i Si w biomasie kukurydzy oraz na zmniejszenie zawartości P. Spośród badanych pierwiastków najłatwiej był przemieszczany z korzeni do części nadziemnych K, a najsłabiej Na i Si, o czym świadczą wartości współczynnika translokacji dla tych pierwiastków. Z badań wynika, że popioły w glebie zanieczyszczonej kadmem wpłynęły na immobilizację fosforu, a tym samym ograniczyły fitoprzyswajalność tego pierwiastka. Stwierdzono większe pobranie K, Mg, Ca, P, Si z plonem przez części nadziemne, a Na przez korzenie kukurydzy. Najmniejsze pobranie badanych metali przez kukurydzę zarejestrowano w obiekcie, w którym zastosowano wyłącznie popiół paleniskowy.