Wpływ wybranych biopreparatów na zbiorowiska mikroorganizmów w glebie ryzosferowej grochu, fasoli zwykłej i fasoli wielokwiatowej

Danuta Pięta

Katedra Fitopatologii, Akademii Rolniczej w Lublinie



Abstrakt

Materiałem do badań była gleba ryzosferowa grochu, fasoli zwykłej i fasoli wielokwiatowej. Rośliny te wyrosły z nasion zaprawionych Polyversum lub Bioseptem 33 SL, a także z nasion nie zaprawionych (uznane jako kontrola). W tych kombinacjach doświadczenia, gdzie zaprawiano nasiona, na początku kwitnienia roślin, wykonano drugi zabieg opryskania roślin tymi samymi biopreparatami. Wyniki analizy mikrobiologicznej wykazały, że biopreparaty miały wpływ na skład ilościowy i jakościowy mikroorganizmów w glebie ryzosferowej grochu, fasoli zwykłej i fasoli wielokwiatowej. Najwięcej jednostek tworzących kolonie (j.t.k.) grzybów było w glebie ryzosferowej pobranej z kombinacji kontrolnej. Natomiast w glebie ryzosferowej roślin z kombinacji z bioprepatami było dużo jednostek tworzących kolonie bakterii ogółem oraz Bacillus spp. i Pseudomonas spp., a najmniej grzybów. W glebie ryzosferowej tych roślin było dużo j.t.k. mikroorganizmów antagonistycznych, jak Bacillus spp., Pseudomonas spp., Gliocladium spp. i Trichoderma spp.

Słowa kluczowe:

groch, fasola zwykła, fasola wielokwiatowa, gleba ryzosferowa, mikroorganizmy ryzosferowe

Pobierz

Opublikowane
2006-12-31



Danuta Pięta 
Katedra Fitopatologii, Akademii Rolniczej w Lublinie



Licencja

Przesyłając artykuł do publikacji, autor oświadcza, że posiada pełnię autorskich praw majątkowych oraz osobistych do utworu, a jego opublikowanie nie naruszy praw osób trzecich. Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób. 

Przesłanie przez autora artykułu do publikacji w czasopiśmie „Annales Horticulturae” traktowane będzie jako udzielenie licencji do eksploatacji praw autorskich do artykułu na zasadach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 (CC BY-NC-ND 4.0) 


Inne teksty tego samego autora