Plonowanie pszenicy ozimej w zależności od warunków pogodowych i różnych sposobów uprawy gleby średniej
Krzysztof Orzech
Katedra Systemów Rolniczych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski pl. Łódzki 3, 10-900 OlsztynMarek Marks
Katedra Systemów Rolniczych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski pl. Łódzki 3, 10-900 OlsztynEwa Dragańska
Katedra Meteorologii i Klimatologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski pl. Łódzki 1, 10-900 OlsztynArkadiusz Stępień
Katedra Systemów Rolniczych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski pl. Łódzki 3, 10-900 OlsztynAbstrakt
W pracy oceniano wpływ trzech sposobów uprawy roli (płużny, bezorkowy i siew bezpośredni) oraz przebiegu pogody (temperatura, opady) na plonowanie pszenicy ozimej w okresie 1994–1999. Temperatury w okresie siew–wschody wahały się od 7,4 do 13,3°C, w następnych okresach ich wartości systematycznie rosły. Najbardziej zróżnicowane (od 0 do 142,2 mm) i zmienne (144%) opady wystąpiły w okresie od dojrzałości woskowej ziarna do zbioru. Najwyższe plony w całym okresie badawczym odnotowano na obiekcie z tradycyjną uprawą płużną (6,35 t · ha-1). Uprawa bezorkowa i siew bezpośredni spowodowały istotne obniżenie wydajności. Najlepiej pszenica plonowała w latach 1995 i 1996 w uprawie tradycyjnej, najgorzej zaś w roku 1998.
Słowa kluczowe:
pszenica ozima, plonowanie, uprawa tradycyjna, uprawa bezorkowa, siew bezpośredni, warunki meteorologiczneBibliografia
Dzienia S., Sosnowski A., 1991. Możliwości zastosowania siewu bezpośredniego na glebie kompleksu żytniego dobrego w warunkach klimatycznych Pomorza Zachodniego. Rocz. Nauk Rol., 91, 70–75.
Dzieżyc J., Nowak L., Panek K., 1987. Dekadowe wskaźniki potrzeb opadowych roślin uprawnych w Polsce. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 314, 11–33.
Gawrońska-Kulesza A., 1997. Systemy i metody uprawy roli. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 439, 185–192.
Kaczorowska T., 1962. Opady w Polsce w przekroju wieloletnim. PAN, Inst. Geografii. Prace Geograf., 33, 1–112.
Koźmiński C., Michalska B., 1991. Zależność plonowania żyta od terminów początku wiosennej wegetacji na terenie Polski, Biul. Inform. ART, Olszt., 32, 107–116.
Krzymuski J., 1984. Ocena działania czynników plonowania zbóż. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., 305, 33–64.
Malicki L., Podstawka-Chmielewska E., Pałys E., 1998. Trzyletnie upraszczanie uprawy roli a produkcyjność niektórych roslin na rędzinie. Annales UMCS, Sec. E, Agricultura, 53, 77–85.
Nowicki J., 1979. Porównanie siewu bezpośredniego z tradycyjną uprawą płużną. Zesz. Nauk. ART. Olsztyn, Rol., 28, 223–233.
Niewiadomski W., 1979. Ekologiczne skutki intensyfikacji rolnictwa. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., 228, 9–28.
Tomaszewska T., 1994. Susze atmosferyczne na przestrzeni ostatniego czterdziestolecia. Mat. konf. z XV Zjazdu Agrometeorologów, 169–178.
Radecki A., 1986. Studia nad możliwością zastosowania siewu bezpośredniego na czarnych ziemiach właściwych. SGGW-AR. Rozprawy naukowe i monografie. Warszawa, 1–86.
Roszak W., Radecki A., Witkowski F., 1991. Badania nad możliwością zastosowania siewu bezpośredniego w warunkach Polski Centralnej. Rocz. Nauk. Rol., Ser. A, 109 (2), 143–156.
Rudnicki F., Wasilewski P., 1993. Wpływ doboru gatunków i ilości opadów na wydajność jarych mieszanek zbożowych. Fragm. Agronom., 4, 95–96.
Skowera S., Puła J., 2004. Skrajne warunki pluwiotermiczne w okresie wiosennym na obszarze Polski w latach 1971–2000. Acta Agroph., 3(1), 171–177.
Katedra Systemów Rolniczych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski pl. Łódzki 3, 10-900 Olsztyn
Katedra Systemów Rolniczych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski pl. Łódzki 3, 10-900 Olsztyn
Katedra Meteorologii i Klimatologii, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski pl. Łódzki 1, 10-900 Olsztyn
Katedra Systemów Rolniczych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski pl. Łódzki 3, 10-900 Olsztyn
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
