Ocena parametrów genetycznych łuszczyn roślin w odniesieniu do wskaźników stresu w odmianach rzepaku
VALIOLLAH RAMEEH
Seed and Plant Improvement Department Agricultural and Natural Resources Research Center of Mazandran, Sari, IranAbstrakt
Celem badań było ustalenie metod genetycznej kontroli oraz odziedziczalności łuszczyn w dwóch stanowiskach, z zastosowaniem azotu i bez niego (Pp i Ps), oraz wskaźników tolerancji na stres na podstawie krzyżówek diallelicznych sześciu odmian rzepaku. Dla Pp i Ps, a także pozostałych wskaźników stresu stwierdzono istotne średnie kwadraty ogólnej zdolności kombinacyjnej (GCA), z wyjątkiem wskaźnika tolerancji (TOL) oraz indeksu podatności na stres (SSI), co wskazuje na znaczenie efektu genetycznego addytywnego. Istotne średnie kwadraty swoistej wartości kombinacyjnej (SCA) zaobserwowano dla wszystkich badanych cech z wyjątkiem TOL, co wskazuje na wpływ efektu genetycznego nieaddytywnego. Małe wartości odziedziczalności w wąskim znaczeniu dla Pp i Ps, a także dla innych wskaźników związanych ze stresem, z wyjątkiem wydajności geometrycznej (GMP), wskazują na duży wpływ efektów genetycznych nieaddytywnych na te cechy oprócz GMP. Większość krzyżówek wykazała znaczące efekty SCA dla łuszczyn na roślinie w warunkach niestosowania azotu. Wybór kombinacji opartych na efekcie SCA dla Ps będzie zatem lepszy niż dla Pp. Wariancje efektów SCA krzyżówek w odniesieniu do średniej wydajności (MP) oraz GMP są większe niż w przypadku pozostałych wskaźników stresu, a więc wybór krzyżówek w oparciu o te dwa wskaźniki stresu jest wystarczający. Wskaźniki heterozji dla TOL, STI oraz SSI były bardziej zróżnicowane niż efekty SCA, zatem selekcja odmianprzeprowadzona na podstawie wskaźników heterozji będzie więc bardziej skuteczna niż dla efektów SCA
Słowa kluczowe:
diallele, heterozja, dziedziczność, rzepak, SCABibliografia
Angadi S.V., Cutforth H.W., McConkey B.G., Gan Y., 2003. Yield adjustment by canola grown at different plant populations under semiarid conditions. Crop Sci. 43, 1358–1366.
Brandle J.E., McVetty P.B.E., 1989. Heterosis and combining ability in hybrids derived from rapeseed cultivars and inbred lines. Crop Sci. 29, 1191–1195.
Cheema K.L., Sadaqat H.A., 2004. Potential and genetic basis of drought tolerance in canola (Brassica napus): I. Generation mean analysis for some phenological and yield components. Int. J. Agric. Biol. 6, 74–81.
Cho Y., Scott R.A., 2000. Combining ability of seed vigor and grain yield in soybean. Euphytica 112, 145–150.
Coffelt T.A., Seaton M.L., VanScoyoc S.W., 1989. Reproductive efficiency of 14 Virginia type peanut cultivars. Crop Sci., 29, 1217–1220.
Downey R.K., Rimer S.R., 1993. Agronomic improvement in oilseed brassicas. Adv. Agron. 50, 1–150.
Fageria N.K., Baligar V.C., 2005. Enhancing nitrogen use efficiency in crop plants. Adv. Agron. 88, 97–185.
Faraji A., 2010. Flower formation and pod/flower ratio in canola (Brassica napus L.) affected by assimilates supply around flowering. Int. J. Plant Prod. 4 (4), 271–280.
Fernandez G.C.J., 1992. Effective Selection Criteria for Assessing Plant Stress Tolerance. In: C.G. Kuo (ed.), Proceedings of the International Symposium on “Adaptation of Food Crops to Temperature and Water Stress Tolerance”. Asian Vegetable Research and Development Center, Taiwan, 257–270.
Fischer R.A., Maurer R., 1978. Drought Resistance in Spring Wheat Cultivars. I. Grain Yield Responses. Aust. J. Agric. Res. 29, 897–917.
Food and Agriculture Organization, 2010. Crop production statistics. http://www. fao.org
Grant C.A., Bailey L.D., 1993. Fertility management in canola production. Can. J. Plant Sci. 73, 651–670.
Gan Y., Angadi S.V., Cutforth H., Potts D., Angadi V.V., McDonald C.L., 2004. Canola and mustard response to short periods of temperature and water stress at different developmental stages. Can. J. Plant Sci. 84, 697–704.
Griffing B., 1956. Concept of general combining ability in relation to diallel crossing system. Australian J. Biol. Sci. 9, 463–493.
Holmes M.R.J., 1980. Nutrition of the oilseed rape crop. Applied Science Publishers, London.
Kalkafi U., Yamaguchi I., Sugimoto Y., Inanaga S., 1998. Response of rapeseed plant to low root temperature and nitrate: ammonium ratios. J. Plant Nutr. 21, 1463–1481.
Kearsey M.J., Pooni H.S., 1996. The Genetical Analysis of Quantitative Traits. Chapman and Hall, London.
Maroni J.S., Stringam G.R., Thiagarajah M.R., 1994. Screening for nitrogen efficiency in Brassica napus. Can. J. Plant Sci. 74, 562.
Morrison M.J., Stewart D.W., 2002. Heat stress during flowering in summer Brassica. Crop Sci. 42, 797–803.
Rameeh V., Rezai A., Saeidi G., 2004. Study of Salinity Tolerance in Rapeseed. Comm. Soil Sci. Plant Anal. 35, 2849–2866.
Rathke G.W., Christen O., Diepenbrock W., 2005. Effects of nitrogen source and rate on productivity and quality of winter rapeseed (Brassica napus L.) grown in different crop rotations. Field Crops Res. 94, 103–113.
Rezai A.M., Saeidi G., 2005. Genetic analysis of salt tolerance in early growth stages of repeseed (Brassica napus L.) genotypes. Indian J. Genet. Plant Breed. 65 (4), 269–273.
Rosielle A.A., Hamblin J., 1981. Theoretical Aspects of Selection for Yield in Stress and Non-stress Environments. Crop Sci. 21, 943–946.
Saba J., Moghaddam M., Ghassemi K., Nishabouri M.R., 2001. Genetic properties of drought resistance indices. J. Agric. Sci. Technol. 3, 43–49.
Sieling K., Christen O., 1997. Effect of preceding crop combination and N fertilization on yield of six oil-seed rape cultivars (Brassica napus L.). Eur. J. Agron. 7, 301–306.
Thakur H.L., Sagwal J.C., 1997. Heterosis and combining ability in rapeseed (B. napus L.). Indian J. Genet. 57, 163–167.
Zhang Z., Kang S.K., 1997. A SAS Program for Griffing’s Diallel Analyses. Agron. J. 89, 176–182.
Seed and Plant Improvement Department Agricultural and Natural Resources Research Center of Mazandran, Sari, Iran
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
