Wpływ częstotliwości łapania nutrii na ich użytkowość futerkową ocenianą po uboju zwierząt
DOROTA KOŁODZIEJCZYK
nstytut Bioinżynierii i Hodowli Zwierząt, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, ul. B. Prusa 14, 08-110 SiedlceRYSZARD CHOLEWA
Katedra Hodowli Małych Ssaków i Surowców Zwierzęcych, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Złotniki, ul. Słoneczna 1, 62-002 Suchy LasSTANISŁAW SOCHA
Instytut Bioinżynierii i Hodowli Zwierząt, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, ul. B. Prusa 14, 08-110 SiedlceAbstrakt
Celem pracy była analiza wpływu różnej częstotliwości łapania nutrii na wybrane cechy użytkowości futerkowej tych zwierząt. Doświadczeniem, trwającym od połowy maja do końca października, objęto 74 nutrie odmiany standardowej. Zwierzęta podzielono na trzy grupy (I – kontrolna, II, III). W każdej grupie nutrie chwytano na początku i na końcu doświadczenia. Zwierzęta z grupy II chwytano dodatkowo co 4 tygodnie, a z III – co tydzień. Po uboju nutrii ustalono 5 cech ich użytkowości futerkowej (masa skóry surowej, długość skóry od czubka nosa do najdalszego wcięcia na grzbiecie, jakość skór, wysokość pokrywy i podszycia oraz SGM – sprężystość, gęstość i miękkość). Dla wszystkich cech użytkowości futerkowej nutrii obliczono średnie arytmetyczne i półprzedziały ufności w celu porównania grup doświadczalnych. Masa skóry suchej samic nutrii, mniejsza niż skór samców, zmniejszała się wraz ze wzrostem częstotliwości łapania zwierząt. Również im częściej nutrie były chwytane, tym gorszą jakość miały ich skóry. Wysokość okrywy kształtowała się różnie w zależności od płci zwierząt – u samic zwiększała się wraz ze wzrostem częstotliwości łapania, u samców zaś nie zależała od częstotliwości tego zabiegu. Wysokość podszycia skór na obu miejscach pomiarowych w obrębie każdej z grup była podobna u obu płci. Gorszymi parametrami cech okrywy włosowej charakteryzowały się samice. Wśród samic najlepsze wskaźniki użytkowości futerkowej miały zwierzęta z grupy I, a wśród samców – z grupy II.
Słowa kluczowe:
nutrie, częstotliwość łapania, płeć, użytkowość futerkowaBibliografia
Cholewa R., 2000. Chów i hodowla zwierząt futerkowych. Wyd. AR w Poznaniu, Poznań.
Cholewa R., 2005. Use of additional equipment in calges on a fox farm. Sci. Pap. Agric. Univ. Pozn., Anim. Sci. 7, 11–18.
Cholewa R., Frindt A., Scheuring W., Szeleszczuk O., 2000. Chów i hodowla nutrii. Oficyna Wydawnicza „Hoża”, Warszawa.
Felska L., 2003. Effect of light intensity on reproduction parameters of chinchilla. Deutsch. Vet. Gesell. 13. Arbeitstagung uber Haltung und Krankheiten der Kaninchen, Pelztiere und Heimtiere, 14–15 Mai, 265–270.
Felska-Błaszczyk L., Brzozowski M., 2005. Effect of light intensity on reproduction of Polish, Swedish and Danish chinchillas. Arch. Tierz. Dummerstorf 48 (5), 494–504.
Frindt A., Zoń A., Bielański P., 2006. Stres jako forma zachowania się zwierzęcia. Wiad. Zoot. 44 (1), 15–18.
Gedymin J., Cholewa R., 1978. Obsada w pomieszczeniach a wyniki produkcyjne na fermach nutrii. Hod. Drobn. Inwen. 12, 13–14.
Hansen S.W., 2013. Daj norce coś do zabawy. Zw. Futer. 2, 12–13.
Korhonen H., 1997. Resting shelves for farmed blue foxes: usage and efect on behavior and welfare. Scientifur 21 (2), 30–31.
Mononen J., 1997. Resting platforms and nest boxes for farmed blue foxes (Alopex lagopus L.) and silver foxes (Vulpes vulpes L.). Scientifur 21 (2), 100–103.
PN-84/P-22021:1983. Skóry nutrii.
Piórkowska M., Natanek A., 2007. Ocena jakości okrywy włosowej populacji lisa polarnego z uwzględnieniem obrazu histologicznego skóry. Rocz. Nauk. PTZ 3 (4), 331–337.
Seremak B., Dziadosz M., Felska-Błaszczyk L., 2013. Jakość obsługi zwierząt – kluczowy, a nie zawsze doceniany czynnik na fermie. Zw. Futer. 1, 26–27.
Szeleszczuk O., Martyńska K., Gibowska W., 2007. Ocena stanu zdrowotnego stada podstawowego lisów polarnych na wybranych fermach Polski. Acta Sci. Pol., Medicina Veterinaria 6 (4), 15–24.
Zoń A., Bielański P., Frindt A., 2004. Wpływ dodatkowego wyposażenia klatek na dobrostan młodych lisów polarnych o różnym typie zachowań behawioralnych. Zesz. Nauk. AR Wroc., Zootechnica 52, 313–318.
nstytut Bioinżynierii i Hodowli Zwierząt, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, ul. B. Prusa 14, 08-110 Siedlce
Katedra Hodowli Małych Ssaków i Surowców Zwierzęcych, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Złotniki, ul. Słoneczna 1, 62-002 Suchy Las
Instytut Bioinżynierii i Hodowli Zwierząt, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, ul. B. Prusa 14, 08-110 Siedlce
Licencja
Od 2022 r. artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa 4.0 międzynarodowa (CC BY 4.0). Artykuły opublikowane przed 2022 r. są dostępne na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 4.0 międzynarodowa (CC BY-NC-ND 4.0).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej, nie jest rozpatrywany do publikacji w innych wydawnictwach.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.
