Wpływ ogierów czołowych czystej krwi arabskiej użytkowanych w SK Janów Podlaski na wymiary biometryczne potomstwa

Dorota Sobczuk

Katedra Hodowli i Użytkowania Zwierząt Wydział Nauk Rolniczych w Zamościu Akademii Rolniczej w Lublinie ul. Szczebrzeska 102, 22-400 Zamość

Anna Gajewska

Katedra Hodowli i Użytkowania Zwierząt Wydział Nauk Rolniczych w Zamościu Akademii Rolniczej w Lublinie ul. Szczebrzeska 102, 22-400 Zamość

Anna Stefaniuk

Stadnina Koni Janów Podlaski Sp. z o.o., 21-505 Janów Podlaski



Abstrakt

Badaniami objętych zostało 30 ogierów czołowych czystej krwi arabskiej użytkowanych rozpłodowo w SK Janów Podlaski w latach 1983–2003, ojców 451 szt. potomstwa. Dla cech
biometrycznych (wysokość w kłębie, obwód klatki piersiowej, obwód nadpęcia) badanych ogierów wyliczono następujące wskaźniki: względną wartość genetyczną (RGV), indeks ogiera (I), wartość hodowlaną (WH).
Stwierdzono, że spośród ogierów użytkowanych rozpłodowo w SK Janów Podlaski zdecydowanym improverem w zakresie dwóch podstawowych cech biometrycznych, obwodu klatki piersiowej i obwodu nadpęcia, był og. Balon 1978. Użycie w hodowli og. Argo 1976, El Paso 1967, Europejczyk 1982, Ellorus 1972, Fawor 1981, Pepi 1975, Wist 1973 spowodowało obniżenie wartości hodowlanej w zakresie jednej lub dwóch analizowanych cech. Zaobserwowano szczególne predyspozycje niektórych ogierów do przekazywania określonych cech.

Słowa kluczowe:

konie arabskie, ogiery, wartość hodowlana, wymiary biometryczne

Budzyński M., Chmiel K., Słomka Z., Sołtys L. 1987. Charakterystyka biometryczna i eksterierowa 2,5-letnich małopolskich ogierów uznanych. Annales UMCS, sec. EE, V, 163–168, Lublin.
Budzyński M., Słomka Z., Sołtys L. 1990. Ocena wartości hodowlanej ogierów czołowych w stadninach małopolskich. Annales UMCS, sec. EE, VIII, 143–155, Lublin.
Budzyński M., Lewik-Chmiel K. 1985. Odziedziczalnoć dzielności wyścigowej 3- i 4-letnich koni czystej krwi arabskiej. Annales UMCS, sec EE, III, 227–230, Lublin.
Budzyński M., Chmiel K. 1993. Ocena wartości hodowlanej ogierów czołowych czystej krwi arabskiej pod względem cechy dzielności wyścigowej. Annales UMCS, sec. EE, XI, 129–137, Lublin.
Chmiel K., Gajewska A., Sobczuk D. 2002. Ocena wartości hodowlanej ogierów czystej krwi arabskiej pod względem cech pokrojowych. Rocz. Nauk. Zoot., 29, (1), 7–17.
Chmiel K., Sobczuk D. 2004. Arab duży czy mały? Koń Polski, 5, 50–52.
Kownacki M. 1982. Uwarunkowania genetyczne cech użytkowych u koni. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., 264, 449–465.
Maciejowski J., Zięba J. 1982. Genetyka zwierząt i metody hodowlane. PWN, Warszawa.
Sobczuk D. 2004. Ocena wartości hodowlanej ogierów czołowych czystej krwi arabskiej na podstawie wskaźników biometrycznych. Rocz. Nauk. Zoot., 31, (2), 173–180.
Zawadzka I., Budzyński M., Chmiel K. 2001. Program hodowli koni rasy czystej krwi arabskiej. Maszynopis opracowany na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Warszawa.
Pobierz

Opublikowane
2007-12-31



Dorota Sobczuk 
Katedra Hodowli i Użytkowania Zwierząt Wydział Nauk Rolniczych w Zamościu Akademii Rolniczej w Lublinie ul. Szczebrzeska 102, 22-400 Zamość
Anna Gajewska 
Katedra Hodowli i Użytkowania Zwierząt Wydział Nauk Rolniczych w Zamościu Akademii Rolniczej w Lublinie ul. Szczebrzeska 102, 22-400 Zamość
Anna Stefaniuk 
Stadnina Koni Janów Podlaski Sp. z o.o., 21-505 Janów Podlaski



Licencja

Od 2022 r. artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa 4.0 międzynarodowa (CC BY 4.0). Artykuły opublikowane przed 2022 r. są dostępne na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 4.0 międzynarodowa  (CC BY-NC-ND 4.0).

Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej, nie jest rozpatrywany do publikacji w innych wydawnictwach.

Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.


Inne teksty tego samego autora