Skład mineralny wełny i surowicy krwi owiec rasy świniarka jako wskaźnik oceny środowiska
Mirosław Pięta
Katedra Hodowli Owiec i Kóz Akademii Rolniczej w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 LublinKrzysztof Patkowski
Katedra Hodowli Owiec i Kóz Akademii Rolniczej w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 LublinAbstrakt
Celem niniejszej pracy była analiza zawartości składników mineralnych w surowicy krwi oraz wełnie owiec rasy świniarka jako element oceny jakości środowiska. Badania wykonano
w trzech stadach owiec rasy świniarka. Dwa z nich (Brzeście i Sieradowice) znajdują się w woj. świętokrzyskim, jedno (Krzętów) – w woj. łódzkim, blisko granicy z woj. świętokrzyskim. Gospodarstwa utrzymujące świniarki położone są w pobliżu parków krajobrazowych i posiadają duże ilości pastwisk.
Krew oraz wełnę do analizy pobrano w tych stadach na przełomie maja i czerwca 2005 r. od losowo wybranych dorosłych maciorek. W każdym stadzie próbki krwi oraz wełny pobrano od 10 owiec. Próbki wełny pochodziły z boku owiec. Surowicę uzyskano po odwirowaniu wirówką przy 3000 obr./min przez 15 min.
Reasumując, należy stwierdzić, że zarówno w zakresie makro-, jak i mikroelementów uzyskane wyniki mieszczą się w granicach norm fizjologicznych. Jednocześnie zaobserwowano niską zawartość pierwiastków metali ciężkich – kadmu i ołowiu. Wyniki badań wskazują na prawidłowe warunki hodowli owiec rasy świniarka w analizowanych owczarniach oraz świadczą o czystości środowiska naturalnego w badanych rejonach hodowli świniarki.
Słowa kluczowe:
świniarka, mikroelementy, makroelementy, metale ciężkieBibliografia
s. Rozprawy, 194.
Bodkowski R., Patkowska-Sokoła B., Dobrzański Z., Janczak M., Zygadlik K. 2006. Wykorzystanie wełny owczej do oceny stopnia skażenia środowiska metalami ciężkimi. Maszynopis AR
Wrocław.
Dobrzański Z., Górecka H., Opaliński S., Chojnacka K., Kołacz R. 2005. Zawartość pierwiastków śladowych i ultraśladowych w mleku i krwi krów. Medycyna Wet., 61, 3, 301–304.
Górski K., Saba L., Bombik T., Bombik E. 2005. Poziom wybranych mikroelementów (Fe, Cu, Zn) w glebie, paszach i surowicy krwi krów w rejonie południowego Podlasia. Rocz. Nauk.
PTZ, 1, 2, 309–318.
He P.P., Lv X.Z., Wang G.Y. 2004. Effects of Se and Zn supplementation on the antagonism against Pb and Cd in vegetables. Environ. Int., 30, 167–172.
Kabata-Pendias A., Pendias H. 1979. Pierwiastki śladowe w środowisku biologicznym. Wyd. Geolog., Warszawa.
Kołacz R., Dobrzański Z., Patkowska-Sokoła B., Bodkowski R. 1994. Wpływ przemysłu miedziowego na akumulację metali ciężkich w tkankach i narządach. Zesz. Nauk. Przegl. Hod.,13, 316–317.
Krupa J., Głodek E., Bernat E. 1999. Zawartość kadmu i ołowiu w mięśniach, wątrobie i nerkach kóz i owiec z okolic Krosna. Prace i Mat. Zoot., 54, 97–100.
Patkowska-Sokoła B., Górecka H., Dobrzański Z., Popiołek R. 1996. Próba wykorzystania wełny owczej jako bioindykatora skażenia środowiska naturalnego. Prace Nauk. Inst. Tech. Nieorg.
Nawozów Min. Politechniki Wrocławskiej, 45, 368–375.
Radomska K., Graczyk A., Konarski J. 1991. Analiza włosów jako metoda oceny stanu mineralnego organizmu. Pol. Tyg. Lek., 46, 479–481.
SAS Institute Inc. 2004. User’s guide, v. 9.1.3, Cary.
Winnicka A. 2002. Wartości referencyjne podstawowych badań laboratoryjnych w weterynarii. Wyd. SGGW, Warszawa.
WIOŚ Kielce 2005. Informacja o stanie środowiska w województwie świętokrzyskim w roku 2004. Biblioteka Monitoringu Środowiska, Kielce.
WIOŚ Łódź 2005. Raport o stanie środowiska w województwie łódzkim w 2004 roku. Biblioteka Monitoringu Środowiska, Łódź.
Katedra Hodowli Owiec i Kóz Akademii Rolniczej w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Katedra Hodowli Owiec i Kóz Akademii Rolniczej w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Licencja
Od 2022 r. artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa 4.0 międzynarodowa (CC BY 4.0). Artykuły opublikowane przed 2022 r. są dostępne na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 4.0 międzynarodowa (CC BY-NC-ND 4.0).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej, nie jest rozpatrywany do publikacji w innych wydawnictwach.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.
