Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Celem badań była ocena emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia produkcji pszenicy ozimej w różnych systemach uprawy roli. Materiał do analiz stanowiły dane zebrane w 15 wybranych gospodarstwach rolnych, położonych w województwie wielkopolskim, prowadzących uprawę pszenicy ozimej w różnych systemach uprawy roli (tradycyjny, uproszczony i siew bezpośredni), w latach 2015–2017. Badania wykonano metodą oceny cyklu życia „od kołyski do bramy” gospodarstwa, tzn. od pozyskania surowców i wytwarzania środków do produkcji rolniczej, poprzez procesy uprawy pszenicy, do zbioru ziarna. Obliczony wskaźnik potencjału globalnego ocieplenia dla produkcji pszenicy w systemach uprawy tradycyjnej, uproszczonej i siewu bezpośredniego z uwzględnieniem sekwestracji węgla wynosił odpowiednio 2339,7 kg CO2 ekw. ha–1, 1851,9 kg CO2 ekw. ha–1 i 2131,5 kg CO2 ekw. ha–1. Największym źródłem emisji gazów cieplarnianych były nawozy azotowe. Uprawa bezorkowa wraz ze stosowaniem poplonów i pozostawianiem dużej ilości resztek pożniwnych na polu zwiększała sekwestrację węgla organicznego, przyczyniając się do zmniejszania potencjału globalnego ocieplenia dla produkcji pszenicy.
<< < 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 > >>
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.