Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 76 Nr 4 (2021)

Artykuły

Parki tematyczne jako element rozwoju obszarów wiejskich

DOI: https://doi.org/10.24326/as.2021.4.3
Przesłane: 19 listopada 2021
Opublikowane: 30-12-2021

Abstrakt

Problematyka parków tematycznych jako elementu zagospodarowania obszarów wiejskich przedstawiona jest w kontekście ich rozwoju w aspekcie historycznym (tradycje i geneza, historia najnowsza oraz szkicowa typologia w zależności od funkcji i tematyki). Jednakże głównym tematem artykułu jest planowanie takich obiektów w kontekście cech przyrodniczych regionu, a także istniejących zasobów kultury – ich ochrona i wykorzystanie. Artykuł zawiera charakterystykę dostępnych narzędzi diagnostycznych oceny zasobów przyrodniczych pod kątem projektowania parków tematycznych na terenach wiejskich. W podsumowaniu i wnioskach podkreślono, że parki tematyczne mogą być skutecznym czynnikiem zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich w kontekście ochrony dóbr przyrody i kultury, a także rekultywacji terenów zdegradowanych przyrodniczo. W tym celu ich lokalizacja i wielkość muszą być dostosowane do istniejących zasobów. W pracy przedstawiono ogólne wytyczne do planowania parków tematycznych.

Bibliografia

  1. Balińska A., 2011. Produkt turystyki wiejskiej. W: Turystyka i rekreacja na obszarach niezurbanizowanych. Wybrane zagadnienia. Wyd. SGGW, Warszawa, 12.
  2. Bielska A., Kupidura A., 2013. Kształtowanie przestrzeni na obszarach wiejskich. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 32.
  3. Bieske-Matejak A., 2006. Parki atrakcji jako czynnik kulturotwórczy i aktywizujący region. W: Kierunki planowania przestrzennego wsi – współczesne przekształcenia przestrzenne obszarów wiejskich. Wyd. Politechniki Białostockiej, Białystok, 73–84.
  4. Bieske-Matejak A., Gruszecka-Guranowska K., 2001. Parki atrakcji i rozrywki jako element kulturotwórczy i aktywizujący region. Politechnika Warszawska, maszynopis.
  5. Bieske-Matejak A., 2015. Thematic parks in the context of rural development in peripheral regions, Barometr Regionalny, 13(1)1, 107–111.
  6. Bohm A. (red.), 2008. Walory krajobrazowe w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Czas. Techn., 4, 5–27.
  7. Chmielewski T.J., 2004. Ład przestrzeni przyrodniczej. W: Nowa jakość krajobrazu. Ekologia – Kultura – Technika, PAN, Warszawa–Lublin, 26.
  8. Chojnacki J., 1990. Mapa roślinności rzeczywistej dla aglomeracji warszawskiej. W: Tomecki J. (red.), Funkcjonowanie układów ekologicznych w warunkach zurbanizowanych, Wyd. SGGW.
  9. Cortesi I., 2000. Parcs publics – paysages 1985–2000, Actes Sud/Motta, Arles, 230–239.
  10. Czuba A., 2013. Parki tematyczne, atrakcje turystyczne. „Newsweek”, 13 maja.
  11. Disneyland Paris – le guide official des sejours, 2000.
  12. Dymitryszyn I., Szyszko J., Rylke J., 2013. Terenowe metody oceny i wyceny zasobów przyrodniczych, Wyd. SGGW, Warszawa, 131–132.
  13. Hejduk L., Banasik K., 2011. Wody powierzchniowe. W: Obidziński A., Żelazo J. (red.), Inwentaryzacja i waloryzacja przyrodnicza. Wyd. SGGW, Warszawa, 25.
  14. Grabowski, 2007. Pojęcie klimaksu w badaniach krajobrazowych. W: Ostaszewska K., Szumacher I., Kulczyk S., Malinowska E. (red.), Znaczenie badań krajobrazowych dla zrównoważonego rozwoju. Wydawnictwo Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW, Warszawa, 353–359.
  15. Falkowski T., 2011 Budowa geologiczna i rzeźba terenu. W: Obidziński A., Żelazo J., Inwentaryzacja i waloryzacja przyrodnicza. Wyd. SGGW, Warszawa, 9–23, 22.
  16. Languar R.1991, Les parcs de loisirs, Press Universitaires de France, Paryż.
  17. Lechnio J., Kulczyk S., Malinowska E., Szumacher I., 2008. Klasyfikacja krajobrazu – teoria i praktyka, Seria: Problemy Ekologii Krajobrazu, t. XX, Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych UW, Warszawa.
  18. Maciak F., 2003. Ochrona i rekultywacja środowiska. Wyd. SGGW, Warszawa.
  19. Michelin, 1995. Disneyland Paris. Clermont–Ferrand.
  20. Obidziński A., Żelazo J., 2011. Inwentaryzacja i waloryzacja przyrodnicza. Wyd. SGGW, Warszawa, 7.
  21. Ostaszewska K., Szumacher I., Kulczyk S., Malinowska E. (red.), 2007. Znaczenie badań krajobrazowych dla zrównoważonego rozwoju. Wydawnictwo Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych UW, Warszawa, 353–359.
  22. Ozimek I. (red.), 2011. Turystyka i rekreacja na obszarach niezurbanizowanych. Wybrane zagadnienia. Wyd. SGGW, Warszawa, 12.
  23. Parzych K., 2016. Parki tematyczne jako nowa atrakcja turystyczna regionu nadmorskiego: studium przypadku Łeby. Warsztaty z Geografii Turyzmu, 35–47.
  24. Perrard O., 1996. L’Architecture du Fouturoscope, Les Edition du Fouturoscope, Hachette.
  25. Solon J., 2008. Typy krajobrazu kulturowego Polski. W: Lechnio J., Kulczyk S., Malinowska E., Szumacher J., Klasyfikacja krajobrazu – teoria i praktyka, seria Problemy Ekologii Krajobrazu, t. XX, Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych UW, Warszawa, 109–111.
  26. Stępień W., 2011. Gleby i chemizm wód. W: Obidziński A., Żelazo J. (red.), Inwentaryzacja i waloryzacja przyrodnicza. Wyd. SGGW, Warszawa, 39.
  27. Wolski P., 2002. Rozpoznanie i ocena wartości krajobrazu. W: Szyszko J., Rylke J., Jeżowski P., Ocena i wycena zasobów przyrodniczych. Wyd. SGGW, Warszawa.
  28. Zachariasz A., 2008. Ojcowski Park Narodowy. W: Bohm A. (red.), 2008. Walory krajobrazowe w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Czas. Tech. 4, 5–27.
  29. Żarska B., Fornal-Pieniak B., Zaraś-Januszkiewicz E., 2014, Landscape protecting and planning, selected issues, WULS Press, Warsaw, 2934.
  30. Żarska B., 2006, Modele ekologiczno-przestrzenne i zasady kształtowania krajobrazu gmin wiejskich. Wyd. SGGW, Warszawa. parkmania.pl/aktualności/436/TOP-10-najlepsze-parki-rozrywki-w-Europie,2016-roku.htmh, [dostęp: 28.06.2021].

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

1 2 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.