Celem pracy była analiza stopni realizacji zadań i osiąganych korzyści przez stowarzyszenia agroturystyczne z tytułu ich członkostwa w krajowej federacji agroturystycznej. Ponadto badano możliwości i warunki przystąpienia do tej federacji stowarzyszeń agroturystycznych jeszcze w niej niezrzeszonych. Badaniami objęto 41 stowarzyszeń agroturystycznych w Polsce w latach 2001–2003. W tym 16 stowarzyszeń było członkami krajowej federacji agroturystycznej, a 25 nie było jej członkami. Badania przeprowadzono za pomocą kwestionariusza ankiety. Wyniki badań pozwoliły stworzyć szereg wskaźników opisujących podjęty problem w zakresie ilości, struktury, relacji, czasu, poziomu, powinności i posiadania.
Z badań tych wynika, że stowarzyszenia zrzeszone w federacji miały średnio więcej swoich członków, a szczególnie więcej gospodarstw agroturystycznych (o 119,4%) w porównaniu odpowiednio ze stowarzyszeniami niezrzeszonymi w federacji. Ponadto okres działalności tych pierwszych stowarzyszeń wynosił średnio 7,1 lat, a drugich 3,9 lat. Stowarzyszenia zrzeszone w federacji swoje podstawowe prawa i obowiązki wypełniały średnio na poziomie 50%. Zakres podstawowych
zadań statutowych realizowanych przez federację na poziomie dobrym i bardzo dobrym oceniło 68,3% badanych stowarzyszeń (członków). Średnio najwyższą ocenę od stowarzyszeń federacja uzyskała za działalność w zakresie tworzenia ogólnopolskiego systemu kategoryzacji i standaryzacji wiejskiej bazy noclegowej.
Potrzebę przystąpienia do federacji agroturystycznej wyraziło 56% badanych stowarzyszeń niezrzeszonych (niebędących jej członkami).