Efektywność dolistnego dokarmiania pszenicy i rzepaku ozimego wybranymi nawozami w warunkach optymalnego nawożenia i wilgotności gleby
ANNA KOCOŃ
Zakład Żywienia Roślin i Nawożenia, Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy, ul. Czartoryskich 8, 24-100 PuławyAbstrakt
Badania nad efektywnością dolistnego dokarmiania pszenicy i rzepaku ozimego wybranymi nawozami w warunkach optymalnego uwilgotnienia gleby i nawożenia podstawowego prowadzono w cyklu dwuletnich doświadczeń wazonowych. Uzyskane wyniki świadczą o korzystnym wpływie badanych nawozów, na plon nasion pszenicy i rzepaku. Zawsze, niezależnie od kombinacji zastosowanych nawozów, plon nasion i biomasy roślin dokarmianych zwiększał się w stosunku do roślin z obiektów kontrolnych, niedokarmianych dolistnie. Efektywność plonotwórcza dokarmiania zależała od gatunku rośliny oraz składu i zestawu stosowanych nawozów. Największy przyrost plonu nasion obydwu gatunków roślin uzyskano w obiektach, gdzie dokarmianie dolistne prowadzono najszerszym asortymentem nawozów dolistnych, zarówno w okresie jesiennym (jednorazowo), jak i wiosennym (3-krotnie).
Słowa kluczowe:
pszenica ozima i rzepak ozimy, dokarmianie dolistne, plony nasionBibliografia
Alexander A., 1986. Optimum timing of foliar nutrient sprays. [In:] Foliar fertilization, A. Alexander (ed.), Berlin, Martinus Nijhoff Publishers, 44–60.
Carvajal M., Alcaraz C.F., 1998. Titanium as a benecifial element for Capsium anmuum L. plants. Recent Res. Develop. Phytoch. 2, 83–94.
Czuba R., Sztuder H., Świerczewska M., 1995. Dolistne dokarmianie rzepaku ozimego i gorczycy białej azotem, magnezem i mikroelementami. Wyd. IUNG Puławy, P(58), 26 ss.
Faber A., Kęsik K., Winiarski A., 1988. Ocena skuteczności krajowych wieloskładnikowych nawozów dolistnych w doświadczeniach wazonowych i polowych. Mat. Sem. Nauk. Dolistne dokarmianie i ochrona roślin w świetle badań i doświadczeń praktyki rolniczej. Wyd. IUNG Puławy, 170–179.
Jadczyszyn T., 2000. Podstawy doradztwa nawozowego. Nawozy i Nawożenie. 4, 185–205.
Kocoń A., 2003. Efektywność wykorzystania azotu z mocznika (15N) stosowanego dolistnie i doglebowo przez pszenicę ozimą i bobik. Acta Agroph. 85, 55–63.
Kocoń A., Grenda A., 2004. Wpływ Tytanitu na fotosyntezę, plon oraz pobranie składników pokarmowych przez rośliny rzepaku. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 502, 1, 49–64.
Kocoń A., Skiba T., Sykut M., Próchniak A.,1999. Wykorzystanie azotu stosowanego dolistnie lub doglebowo w plonie pszenicy jarej i ozimej. Fragm. Agr. 4, 90–99.
Marschner H., 1995. Mineral nutrition of higher plants. Academic Press., London.
Michałojć Z., Szewczuk C., 2003. Teoretyczne aspekty dolistnego dokarmiania roślin. Acta Agroph. 85, 9–17.
Rutkowska A., 2002. Efektywność późnych dawek azotu w nawożeniu pszenicy jakościowej. Pam. Puł. 130/II, 647–652.
Stankowski S., Piech M., Podolska G., Mazurek J.,1999. Wpływ różnych sposobów nawożenia azotem na jakość ziarna odmian pszenicy ozimej. Pam. Puł. 118, 405–413.
Szewczuk C., 2003. Wpływ stosowania wybranych nawozów dolistnych na przezimowanie i plony nasion rzepaku ozimego. Acta Agroph. 85, 289–295.
Szewczuk C., Michałojć., 2003. Praktyczne aspekty dolistnego dokarmiania roślin. Acta Agroph. 85, 19–29.
Warchołowa M., 1988. Fizjologiczne podstawy dolistnego dokarmiania roślin. Mat. Sem. Nauk. Dolistne dokarmianie i ochrona roślin w świetle badań i doświadczeń praktyki rolniczej. Wyd. IUNG Puławy, 5–23.
Wojcieska-Wyskupajtys U., 1996. Fotosynteza netto w warunkach stresu świetlnego i żywieniowego. Ekofizjologiczne aspekty reakcji roślin na działanie abiotycznych czynników stresowych. Kraków, 567–573.
Wójcik P., 1998. Pobieranie składników mineralnych przez części nadziemne roślin z nawożenia pozakorzeniowego. Post. Nauk Roln. 1, 49–64.
Zakład Żywienia Roślin i Nawożenia, Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy, ul. Czartoryskich 8, 24-100 Puławy
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
