Regeneracja roślin lucerny miesza cowej (Medicago sativa L. subsp. falcata x subsp. sativa) z wierzchołków pędów
Romuald Doliński
Instytut Genetyki i Hodowli Ro lin, Akademia Rolnicza w Lublinie ul. Akademicka 15, 20–950 Lublin, PolandManal Mohamed Mohamed Hefny
Agronomy Department, Faculty of Agriculture, Suez Canal University, Ismailia, EgyptAbstrakt
Shoot tips (3–4 mm) were cut from young plants (7 days) and then placed on Petri dishes, on 12 inducing media. All media contained macroelements and a four times higher concentration of microelements as in MS medium, vitamins from B5 medium, 100 mg l-1 of myo-inositol, 0.5 g l-1 of proline and 3% sucrose. They differed with BAP content (2, 4, 6 mg l-1) and NAA (0.2, 0.4, 0.6 mg l-1). Explants were kept for 2 weeks in the dark at 23°C, then placed on MS medium complemented with 0.4 mg l-1 of BAP and 0.04 mg l-1 of NAA, and brought to cultivation room. After 4 and 8 weeks, 2–3-leaved shoots were cut and placed in half-strength MS medium without hormones in order to root them. All three alfalfa varieties showed the ability for plant regeneration from the apical buds. Single shoots developed from explants induced on control mediums without cytokinin. The highest shoot regeneration efficiency (4.24–4.45) was observed after induction on media containing 2 mg l-1 of BAP. At the highest BAP concentration (6 mg l-1), the number of regenerated shoots decreased. Great differences as regarding the shoots regenerated by particular explants were observed (from 1 up to 11). About 52% of the shoots formed visible roots within 4 weeks. Almost 100% of the rooted plants transferred from in vitro cultures to pots survived.
Słowa kluczowe:
Medicago sativa, micropropagation, shoot tipsBibliografia
Bach A. 2001. Rozmnażanie wegetatywne. W: Biotechnologia Roślin. Red. S. Malepszy. PWN, Warszawa.
Bingham E.T., Hurley L.V., Katz D.M., Saunders J.W. 1975. Breeding alfalfa which regenerates from callus tissue in culture. Crop Sci. 15, 719–721.
Broda Z., Torz L. 1997. Zdolności regeneracyjne lucerny mieszańcowej (Medicago media Pers) poprzez somatyczną embriogenezę. Zesz. Nauk. AR w Krakowie, 318, 235–238.
Cebrat J., Kruczkowska H., Miszke W., Pawłowska H., Skuci ska B. 1990a. In vitro organogenesis from seedling explants of red clover (Trifolium pratense L.) and fodder beet (Beta vulgaris L. subsp. vulgaris var. crassa Alef.) Acta Biol. Crac., Ser. Bot. 32, 223–333.
Cebrat J., Kruczkowska H., Miszke W., Pawłowska H., Skucińska B. 1990b. Micropropagation of red clover (Trifolium pratense L.) from flover heads. Acta. Biol. Crac., Ser. Bot. 32, 235–242.
Doliński R. 2004. Ocena polskich odmian koniczyny czerwonej pod względem zdolności do somatycznej embriogenezy. Biotechnologia 2 (65), 123–130.
Gamborg O.L., Murashige T., Thorpe T.A., Vasil I.K. 1976. Plant tissue culture media. In vitro 12, 473–478.
Gresshoff P.M. 1980. In vitro culture of white clover: callus, suspension, protoplast culture and plant regeneration. Bot. Gaz. (Chicago), 141, 2, 157–164.
Hauptvogel P., Farago J., Bojanska K., Krai J. 1998. Variability of regenerated alfalfa plants. Report of the Thirty-sixth North American Alfalfa Improvement Conference. August 2–6, 1998, Bozeman, Montana, p. 58.
Hill R. R., Jr. 1976. Response to inbreeding in alfalfa populations derived from single clones. Crop Sci. 16, 237–241.
Kielly G.A., Bowley S.R. 1992. Genetic control of somatic embryogenesis in alfalfa. Genome 35, 474–477.
Kopcewicz J. 2002. Rozwój wegetatywny. [W:] Fizjologia Roślin. Red. J. Kopcewicz i S. Lewak. PWN, Warszawa.
Melton B. 1969. Comparative seed and forage yield in crosses of selected alfalfa clones as compared to polycross progeny. Crop Sci. 9, 253–255.
Murashige T. 1974. Plant propagation through tissue culture. Annu. Rev. Plant Physiol. 25, 135–166.
Murashige T., Skoog F. 1962. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures. Physiol. Plant. 15, 473–497.
Nawracała J., Konieczny G., Ulman S. 1997. Wpływ różnych kombinacji stężenia BA i NAA na regenerację roślin soi z osi zarodkowych niedojrzałych nasion. Zesz. Nauk. AR w Krakowie, 348, 50, 153–156.
Nemcova B., Nasinec V., Chloupek O. 1987. Klonovani vojtesky in vitro. Rostlinna Vyroba 33, 1207–1213.
Oelck M.M., Schieder O. 1983. Genotypic differences in some legume species affecting the redifferentiation ability from callus to plants. Z. Pflanzenzuchtg 91, 312–321.
Ozgen M., Altinok S., Ozcan S., Sevimay C.S. 1997. In vitro micropropagation of alfalfa (Medicago sativa L.) cultivars. Abstract. Turkish J. Bot. 21, 5, 275–278.
Phillips G.C., Collins G.B. 1979. In vitro tissue culture of selected legumes and plant regeneration from callus cultures of red clover. Crop Sci. 19, 59–64.
Rybczy ski J.J., Podyma E. 1993. Micropropagation of some Lupinus species from seedling explants. Genetica Polonica 34, 3, 237–247.
Skucińska B., Miszke W. 1980. In vitro vegetative propagation of red clover. Z. Pflanzenzuchtg 85, 328–331.
Staszewski Z. 1975. Lucerny. PWRiL, Warszawa.
Tomes D.T. 1979. A tissue culture procedure for propagation and maintenance of Lotus corniculatus genotypes. Can. J. Bot. 57, 137–140.
Wan Y., Sorensen E.L., Liang G.H. 1988. Genetic control of in vitro regeneration in alfalfa (Medicago sativa L.). Euphytica 39, 3–9.
Wilczek M. 1999. Lucerna mieszańcowa i siewna. [W:] Szczegółowa uprawa roślin. Tom 2. Red. Z. Jasińska, A. Kotecki. Wrocław.
Yang D.C., Choi Y.E. 2000. Production of transgenic plants via Agrobacterium rhizogenes – mediated transformation of Panax ginseng. Plant Cell Reports 19, 491–496.
Instytut Genetyki i Hodowli Ro lin, Akademia Rolnicza w Lublinie ul. Akademicka 15, 20–950 Lublin, Poland
Agronomy Department, Faculty of Agriculture, Suez Canal University, Ismailia, Egypt
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
