Następczy wpływ ugorowania pola na zachwaszczenie łanu żyta

JOANNA KURUS

Abstrakt

W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące wpływu różnych sposobów ugorowania pola ornego na zachwaszczenie żyta na glebie lekkiej. Badania przeprowadzono w latach 2003–2005 w Gospodarstwie Doświadczalnym Bezek (wschodnia Lubelszczyzna) na glebie bielicowej niecałkowitej, na podłożu marglistym, o składzie granulometrycznym piasku gliniastego mocnego. Żyto wysiewano po rocznym ugorowaniu pola, podczas którego stosowano 5 różnych sposobów jego pielęgnacji: ugór czarny (uprawki mechaniczne), ugór uprawowo-herbicydowy, ugór herbicydowy, ugór zielony na paszę i ugór zielony na nawóz. Do chemicznej pielęgnacji stosowano preparat Roundup 360 SL (3 l · ha^-1). Zakres badań obejmował ocenę następczego wpływu ugorowania pola na zachwaszczenie łanu żyta. Zachwaszczenie określano metodą ilościowo-wagową przed zbiorem żyta. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że największy wpływ na zachwaszczenie żyta miały warunki pogodowe w okresie jego wegetacji. Najlepszym sposobem pielęgnacji jednorocznego ugoru okazał się ugór uprawowo-herbicydowy, który ograniczał liczbę chwastów oraz w sposób znaczący zmniejszał powietrznie suchą masę chwastów w łanie żyta, zwłaszcza w porównaniu z ugorem zielonym. Stosowanie preparatu Roundup 360 SL do pielęgnacji ugoru eliminowało Elymus repens ze zbiorowiska chwastów zasiedlających łan żyta sianego w stanowisku po ugorze herbicydowym oraz uprawowo-herbicydowym. Dominującymi gatunkami w łanie żyta okazały się gatunki dwuliścienne, a zwłaszcza Viola arvensis oraz z klasy jednoliściennych Apera spica-venti. Z kolei mieszanka zbożowo-strączkowa najsilniej zachwaszczona była przez Echinochloa crus-galli.