Żyto jest gatunkiem wykazującym silny efekt heterozji. Odmiany mieszańcowe pozwalają wykorzystać ten efekt w stopniu znacznie większym niż odmiany populacyjne. W hodowli odmian mieszańcowych wykorzystywany jest powszechnie system cytoplazmatycznej męskiej sterylności (CMS). Celem pracy było porównanie przywracania płodności w dwóch systemach CMS żyta (CMS-C i CMS-P) przez osiem populacji pochodzących z Iranu i Argentyny. W trzyletnim doświadczeniu polowym oceniano płodność mieszańców F1. Formami matecznymi mieszańców były dwie męskosterylne wersje linii wsobnej 541 – z cytoplazmą sterylizującą C oraz P. Formami ojcowskimi – pięć populacji irańskich i trzy argentyńskie. Męską płodność oceniano wzrokowo za pomocą 9-stopniowej skali Geigera i Morgensterna. Płodność mieszańców była zróżnicowana i zależała od źródła CMS oraz od populacji zapylającej. Ogólnie można jednak stwierdzić, że populacje irańskie w porównaniu z argentyńskimi efektywniej przywracały męską płodność w systemie CMS-P, a mniej skutecznie w systemie CMS-C.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.
