Wpływ warunków opadowo-termicznych na skład chemiczny oraz wybrane parametry jakości bulw średnio późnych i późnych odmian ziemniaka jadalnego

Abstrakt

Wpływ warunków pluwiotermicznych na kształtowanie się składu chemicznego oraz wybranych parametrów jakości bulw ziemniaka oceniano w latach 2006–2011. Badaniom poddano sześć średnio późnych i późnych odmian ziemniaka jadalnego: Jelly, Medea, Niagara, Syrena, Ursus i Zeus. Zawartość suchej masy w bulwach kształtowała się w szerokim zakresie od 17,6 do 25,9%, a skrobi od 12,7 do 17,5%. Najwięcej suchej masy i skrobi gromadziły rośliny ziemniaka w sezonie wegetacyjnym charakteryzującym się najwyższą średnią temperaturą powietrza oraz umiarkowanym nadmiarem opadów w okresie lipiec–sierpień, najmniej natomiast w roku, w którym temperatura powietrza w analogicznym okresie wegetacji była najmniejsza, a suma opadów największa. Średnia zawartość białka ogółem w bulwach w poszczególnych latach badań wahała się od 17,2 do 21,1 g kg^-1. Mała ilość opadów oraz wysoka temperatura powietrza korzystnie wpływały na zawartość białka, a nadmiar opadów, szczególnie w okresie lipiec–sierpień, ograniczał gromadzenie tego składnika. Niedobór opadów w połączeniu z wysoką temperaturą powietrza w okresie wegetacji roślin ziemniaka sprzyjały porażeniu bulw parchem zwykłym. Ocena wpływu warunków pluwiotermicznych na kumulację azotanów oraz skłonność do ciemnienia miąższu bulw surowych nie wykazała jednoznacznych zależności.