Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Agronomy Science Baner text

Tom 69 Nr 1 (2014)

Artykuły

Wpływ nawadniania pól uprawnych ściekami wytwarzanymi podczas produkcji drożdży na skład flory segetalnej

DOI: https://doi.org/10.24326/as.2014.1.6
Przesłane: 22 maja 2019
Opublikowane: 05-03-2014

Abstrakt

W doświadczeniu przeprowadzonym na polach produkcyjnych należących do firmy Leasaffre Polska z siedzibą w Wołczynie (51˚4’N, 17˚57’E) oceniano wpływ nawadniania ściekami uzyskanymi z przemysłu spożywczego (po produkcji drożdży) na występowanie oraz skład gatunkowy chwastów w łanie mozgi trzcinowatej, pszenicy jarej, pszenicy ozimej oraz kukurydzy. Niezależnie od rośliny uprawnej oraz zastosowanej dawki polewowej ścieku główny składnik flory segetalnej nawadnianych plantacji stanowiły gatunki higrofilne, tj. Phragmites australis, Equisetum arvense, higro-, i nitrofilne, tj. Polygonum hydropiper, Symphytum officinale, Echinochloa crus-galli, Poa trivialis, Apera spica-venti, Matricaria maritima ssp. Indora, oraz nitrofilne, tj. Galium aparine, Solanum nigrum, Urtica dioica i Galinsoga parviflora. Natomiast na plantacjach, na których nie stosowano nawadniania ściekiem, najczęściej występowały gatunki siedlisk suchych lub okresowo wysychających, tj. Setaria viridis, Conyza canadensis, Bromus hordeaceus czy Plantago lanceolata. Ponadto dość liczną grupę stanowiły gatunki, które występowały zarówno na polach nawadnianych, jak i nienawadnianych, a które można określić mianem neutralnych, tj. Elymus repens, Capsella bursa-pastoris, Fallopia convolvulus, Geranium pusillum, Polygonum aviculare i Cirsium arvense.

 

Bibliografia

  1. Affek-Starczewska A., Skrzyczyńska J., 2008. Charakterystyka siedlisk rolniczych Wysoczyzny Siedleckiej metodą fitoindykacyjną. W: B. Kołwzan, K. Grabas (red.), Ekotoksykologia w ochronie środowiska, PZITS, Wrocław, 9−16.
  2. Aldrich R.J., 1997. Ekologia chwastów w roślinach uprawnych. Podstawy zwalczania chwastów. Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej, Opole, 461 ss.
  3. Bauman-Kaszubska H., Sikorski M., 2008. Możliwości rolniczego i przyrodniczego wykorzystania osadów ściekowych na przykładzie wybranych obiektów. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 526, 303−310.
  4. Borowiec S., 1984. Zróżnicowanie przestrzenne ekologicznie ważnych właściwości gleb uprawnych Pomorza Zachodniego a występowanie zbiorowisk chwastów segetalnych. Zesz. Nauk. AR w Szczecinie 107, 21−35.
  5. Borowiec S., 2003. Roślinność segetalna jako bioindykatory. W: Polak-Grydziuszko G. (red.), Rośliny segetalne – bioindykacja, chorologia, zmienność. Wyd. PAP, Słupsk, 7−11.
  6. Faliński J.B., 2001. Przewodnik do długoterminowych badań ekologicznych. Wyd. PWN, Warszawa, 672 ss.
  7. Gondek K., Filipek-Mazur B., 2006. Ocena efektywności nawożenia osadami ściekowymi na podstawie plonowania roślin i wykorzystania składników pokarmowych. Acta Sci. Pol., Formatio Circumiectus 5(1), 39−50.
  8. Hołdyński Cz., Korona A., Jastrzębski W., Korona E., 2000. Zachwaszczenie pól w różnych systemach uprawy. Pam. Puł. 122, 149−159.
  9. Jędruszczak M., Antoszek R., 2004. Sposoby uprawy roli a bioróżnorodność zbiorowisk chwastów w monokulturze pszenicy ozimej. Acta Sci. Pol., Agricultura 3(2), 47−59.
  10. Kołodziej B., Wiśniewski J., Bielińska E., 2010. Wpływ stosowania osadu ściekowego w uprawie topinamburu na cele energetyczne. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 556, 407−413.
  11. Kondracki J., 2012. Geografia regionalna Polski. Wyd. PWN, Warszawa, 444 ss.
  12. Kornaś J., 1981. Oddziaływanie człowieka na florę: mechanizmy i konsekwencje. Wiad. Bot. 25(3), 165−182.
  13. Markow M., 1978. Agrofitocenologia – nauka o zbiorowiskach roślinnych pól uprawnych. PWRiL, Warszawa, 267 ss.
  14. Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M., 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Science. Kraków, 442 ss.
  15. Mowszowicz J., 1986. Krajowe chwasty polne i ogrodowe. PWRiL, Warszawa, 672 ss.
  16. Pawłowski B., 1977. Skład i budowa zbiorowisk roślinnych oraz metody ich badania. W: W Szafer., K.Zarzycki (red.), Szata roślinna Polski, t. 1. Wyd. PWN, Warszawa, 237−269.
  17. Ratyńska H., 2003. Zanim zginą maki i kąkole….. Wyd. KP, Świebodzin, 55 ss.
  18. Richling A., Solon J., 2002. Ekologia krajobrazu. Wyd. PWN, Warszawa, 319 ss.
  19. Siuta J., 2003. Uwarunkowania i sposoby przyrodniczego użytkowania osadów ściekowych. Inż. Ekol. 9, 7−42.
  20. Skrzyczyńska J., 2003. Gatunki wilgociolubne w zbiorowiskach zbóż Wysoczyzny Siedleckiej. W: Polak-Grydziuszko G. (red.), Rośliny segetalne – bioindykacja, chorologia, zmienność. Wyd. PAP, Słupsk, 464, 91−101.
  21. Solon J., 2005. Struktura roślinności jako indykator stanu i funkcjonowania krajobrazu. W: A. Richling, J. Lechnio (red.), Z problematyki funkcjonowania krajobrazów nizinnych, Wyd. WGiSR, Warszawa, 207−238.
  22. Sowiński J., 2006. Zmiany stopnia zachwaszczenia kukurydzy w zależności od sposobu pielęgnacji. Prog. Plant Protect./Post. Ochr. Roś. 46(2), 142−144.
  23. Stupnicka-Rodzynkiewicz E., Stępnik K., Lepiarczyk A., 2004. Wpływ zmianowania, sposobu uprawy roli i herbicydów na bioróżnorodność zbiorowisk chwastów. Acta Sci. Pol., Agricultura 3(2), 235−245.
  24. Szymankiewicz K., Jankowska D., Deryło S., 2003. Wpływ płodozmianu i monokultury oraz sposobu uprawy roli na bioróżnorodność flory zachwaszczającej pszenżyto ozime. Acta Agrophysica 1(4), 69−76.
  25. Szulc P., Menzel L., Dubas A., 2005. Wpływ uproszczeń w uprawie roli na stan zachwaszczenia kukurydzy uprawianej w monokulturze. Prog. Plant Protect./Post. Ochr. Roś. 45(2), 1137−1140.
  26. Szwedziak K., 2006. Charakterystyka osadów ściekowych i rolnicze wykorzystanie. Inż. Rol. 4, 297−302.
  27. Szweykowska A. Szweykowski J. (red.), 2003. Słownik botaniczny. PW „Wiedza Powszechna”, Warszawa, 1136 ss.
  28. Trąba Cz., 2003. Fitoindykacyjna ocena uwilgotnienia i warunków termicznych gleb kompleksów pszennych i żytnich Kotliny Sandomierskiej. W: G. Polak-Grydziuszko (red.), Rośliny segetalne – bioindykacja, chorologia, zmienność. Wyd. PAP, Słupsk, 464, 125−132.
  29. Trąba Cz., 2011. Fitoindykacyjna charakterystyka niżowych kompleksów glebowo-rolniczych województwa podkarpackiego. Fragm. Agron. 28(1), 87−95.
  30. Woźnica Z., 2008. Herbologia. Podstawy biologii, ekologii i zwalczania chwastów. PWRiL, Poznań, 430 ss.
  31. Zalecenia nawozowe. Liczby graniczne do wyceny zawartości w glebach makro- i mikroelementów, 1990. Wyd. IUNG Puławy, P(44), 1−26.
  32. Zarzycki J., Kopeć M., Bedla D., 2011. Ocena zróżnicowania siedlisk użytków zielonych Pasma Radziejowej (Beskid Sądecki) metodą fitoindykacyjną. Fragm. Agron. 28(1), 115−123.

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

<< < 7 8 9 10 11 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.