Wpływ wybranych zabiegów pielęgnacyjnych na kształtowanie się stabilności drzewostanów sosny zwyczajnej
Katarzyna Masternak
Instytut Genetyki,, Hodowli i Biotechnologii Roślin Wydział Agrobioinżynierii, Uniwersytet Przyrodniczy w LublinieHenryk Sobala
Nadleśnictwo Rozwadów, ul. Przemysłowa 1, 37-465 Stalowa WolaAbstrakt
Analizowano wpływ wybranych zabiegów pielęgnacyjnych na współczynnik smukłości oraz stabilność drzewostanów sosnowych młodszych klas wieku. Badano cztery drzewostany w początkowym etapie fazy żerdziowiny. Pierwszy z nich był zaniedbany pielęgnacyjnie. Drugi był przez zabiegiem trzebieży wczesnej, a po wykonaniu czyszczeń późnych. W kolejnych dwóch wykonano trzebieże wczesne. W każdym z czterech drzewostanów założono powierzchnie próbne, w których pomierzono wysokości i pierśnice drzew. Określono zagęszczenie drzew oraz obliczono ich współczynnik smukłości. Stwierdzono, że zabiegi pielęgnacyjne mają wpływ na stabilność drzewostanów sosnowych. Im wyższe było zagęszczenie drzew, a drzewostan bardziej zaniedbany pielęgnacyjnie, tym stabilność drzewostanów była niższa. Stwierdzono również, że wykonywanie rzadszych ale intensywnych cięć wzmaga ryzyko uszkodzenia drzewostanów przez śnieg i wiatr. W przypadku sosny zwyczajnej lepiej wykonywać mniej intensywne, ale częstsze zabiegi pielęgnacyjne, gdyż takie podejście hodowlane nie obniża stabilności użytkowanych drzewostanów.
Słowa kluczowe:
współczynnik smukłości, Pinus silvestris, czyszczenia, trzebieżeBibliografia
Burschel P., Huss J., 1997. Grundriss des Waldbaus. Parey Buchverlag, Berlin.
Gardiner B., Berry P., Moulia B., 2016. Review: Wind impacts on plant growth, mechanics and damage. Plant Sci. 245, 94–118. http://dx.doi.org/10.1016/j.plantsci.2016.01.006
Jagodziński A., Oleksyn J., 2009. Ekologiczne konsekwencje hodowli drzew w różnym zagęszczeniu. III. Stabilność drzewostanu, fitoklimat i różnorodność biologiczna. Sylwan 153(4), 219–230.
Jakubowski G., Sobczak R., 1999. Możliwości intensywnej uprawy sosny i brzozy na gruntach porolnych. Pr. Inst. Bad. Leśn., Seria A 882, 61–93.
Jaworski A., 2004. Podstawy przyrostowe i ekologiczne odnawiania i pielęgnacji drzewostanów. PWRiL, Warszawa.
Jaworski A., 2011a. Hodowla lasu. T. 1: Sposoby zagospodarowania, odnawianie lasu, przebudowa i przemiana drzewostanów. PWRiL, Warszawa.
Jaworski A., 2011b. Hodowla lasu. T: 2: Pielęgnowanie lasu. PWRiL, Warszawa.
Jelonek T., Walkowiak R., Jankowski M., Tomczak A., 2013. Wskaźniki stabilności drzew w drzewostanach sosnowych uszkodzonych przez wiatr. Sylwan 157(5), 323–329.
Kaczmarski Z., Masternak K., Jarmuł M., 2018. Slenderness of pedunculate oak (Quercus robur L.) according to biosocial position. Agron. Sci. 73(3), 37–43. https://doi.org/10.24326/asx.2018.3.4
Kaźmierczak K., Pazdrowski W., Paraniak P., Szymański M., Nawrot M., 2008. Smukłość jako miara stabilności świerka pospolitego (Picea abies (L.) Karst.) na przykładzie drzewostanów Sudetów Środkowych. Materiały Konferencyjne Human and Nature Safety 3, 228–230.
Kaźmierczak K., Pazdrowski W., Szymański M., Nawrot M., Mańka K., 2009. Slenderness of stems of common oak (Quercus robur L.) and selected biometric traits of trees. Materiały Konferencyjne Human and Nature Safety 4, 53–56.
Kaźmierczak K., Nawrot M., Pazdrowski W., Najgrakowski T., Jędraszak A., 2012. Kształtowanie się smukłości modrzewia europejskiego (Larix decidua Mill.) w zależności od siedliska, wieku i pozycji bisocjalnej. Sylwan 156(2), 83–88.
Linkevičius E., Bijak S., Godvod K., Petrauskas E., Tiškute-Memgaudiene D., Valiukaite˙ R., Šapokas A., Šatinskas R., 2019. Wpływ trzebieży na wzrost i produkcyjność drzewostanów sosnowych
na przykładzie doświadczenia w Kazlų Rūda (Litwa). Sylwan 163(9), 726−739. http://dx.doi.org/10.26202/sylwan.2019067
Montero G., Cañellas I., Ortega C., Río M. del, 2001. Results from a thinning regime experiment in a Scots pine (Pinus sylvestris L.) natural regeneration stand in the Sistema Ibérico mountain range (Spain). For. Ecol. Manag. 145, 151–161.
Nykänen M.L., Peltola H., Quine C.P., Kellomäki S., Broadgate M., 1997. Factors affecting snow damage of trees with particular reference to European conditions. Silva Fennica 31(2), 193–213.
Päätalo M.L., 2000. Risk of snow damage in unmanaged and managed stands of Scots Pine, Norway spruce and Birch. Scand. J. For. Res. 15, 530–541.
Peltola H., Kellomäki S., 1993. A mechanistic model for calculating windthrow and stem breakage of Scots pines at stand age. Silvia Fennica 27, 99–111.
Peltola H., Nykänen M.L., Kellomäki S., 1997. Model computations on the critical combination of snow loading and windspeed for snow damage of Scots pine, Norway spruce and birch sp. at stand adge. Forest Ecol. Manag. 95, 229–241.
Picchio P., Tavankar F., Latterini F., Jourgholami M., Marian B.K., Venanzi R., 2020. Influence of different thinning treatments on stand resistance to snow and wind in loblolly pine (Pinus taeda L.) coastal plantations of northern Iran. Forests 11(1034). https://doi.org/10.3390/f11101034
Pirogowicz T., 1977. Wpływ trzebieży na strukturę i przyrost miąższości drzewostanów sosnowych. Prace IBL 537–541, 148–154.
Rymer-Dudzińska T., 1992. Smukłość drzew w drzewostanach sosnowych. Sylwan 136(11), 35–44.
Rymer-Dudzińska T., Tomusiak R., 2000. Porównanie smukłości drzewostanów bukowych i dębowych. Sylwan 144(9), 45–52.
Skrzyszewski J., Pach M., 2020. The use of the slenderness coefficient in diagnostics wind damage risks. Acta Silv. 57, 7–14. http://dx.doi.org/10.15576/ActaSilvestria/2020.LVII.7
StatSoft Inc., 2018. Statistica (data analysis software system) version 13,1. www.StatSoft.com
Instytut Genetyki,, Hodowli i Biotechnologii Roślin Wydział Agrobioinżynierii, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie
Nadleśnictwo Rozwadów, ul. Przemysłowa 1, 37-465 Stalowa Wola
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
