Przewodnictwo wodne i wskaźnik jakości leśnej gleby rdzawej
MAJA BRYK
Instytut Gleboznawstwa i Kształtowania Środowiska, Uniwersytet Przyrodniczy Lublinie, ul. Leszczyńskiego 7, 20-069 LublinAbstrakt
Dla leśnej gleby rdzawej właściwej wyznaczono eksperymentalnie krzywą potencjał wody glebowej – wilgotność oraz współczynnik przepuszczalności wodnej. Na podstawie tych danych określono parametry krzywej retencji wody wg modelu van Genuchtena, a następnie wskaźnik fizycznej jakości gleby Dextera. Stosując model Mualema, obliczono przewodnictwo wodne w pełnym zakresie potencjału wody glebowej i wilgotności dla wszystkich poziomów genetycznych. Przewodnictwo wodne w strefie nasycenia nie było istotnie zróżnicowane w profilu, a jego średnia wartość wyniosła 180 µm · s–1. Przy zmniejszaniu się wilgotności gleby przewodnictwo wodne drastycznie spadało, nieco wolniej w poziomach mineralnych, szybciej w poziomie organicznym. Duża wartość wskaźnika fizycznej jakości gleby Dextera dla omawianego utworu piaszczystego nie była związana z występowaniem struktury agregatowej. Wskaźnik Dextera powinien zostać dodatkowo przetestowany na dużej grupie utworów piaszczystych i organicznych.
Słowa kluczowe:
gleba rdzawa, przewodnictwo wodne, wskaźnik jakości wg DexteraBibliografia
Dexter A.R., 2004a. Soil physical quality. Part I: Theory, effects of soil texture, density, and organic matter, and effects on root growth. Geoderma, 120, 201–214.
Dexter A.R., 2004b. Soil physical quality. Part III: Unsaturated hydraulic conductivity and general conclusions about S-theory. Geoderma, 120, 227–239.
Hasegawa S., Sato T., 1985. Soil water movement in the vicinity of soybean roots determined by root plane experiments. Transactions of JSIDRE, 117, 17–24.
Head K.H., 1998. Manual of soil laboratory testing. Vol. 3: Effective stress tests, Chichester, Wiley, 442 ss.
Kaczyński R., 1998. Przewodność hydrauliczna. [W:] Właściwości gruntów nienasyconych, red. B. Grabowska-Olszewska, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 190–196.
Li Y., Wallach R., Cohen Y., 2002. The role of soil hydraulic conductivity on the spatial and temporal variation of root water uptake in drip-irrigated corn. Plant and Soil, 243, 131–142.
Lipiec J., 1983. Możliwości oceny przewodnictwa wodnego gleb na podstawie ich niektórych właściwości. Probl. Agrof., 40, 1–63.
Luckner L, van Genuchten M.Th., Nielsen D.R, 1989. A consistent set of parametric models for the two-phase flow of immiscible fluids in the subsurface. Water Resour. Res., 25, 2187–2193.
Mualem Y., 1976. A new model for predicting the hydraulic conductivity of unsaturated porous media. Water Resour. Res., 12, 513–522.
Pazdro Z., Kozerski B., 1990. Hydrogeologia ogólna. Wyd. Geologiczne, Warszawa, 623 ss.
PN-R-04032, 1998. Gleby i utwory mineralne. Pobieranie próbek i oznaczanie składu granulometrycznego. PKN.
Polak A., Wallach R., 2001. Analysis of soil moisture variations in an irrigated orchard root zone. Plant and Soil, 233, 145–159.
Van Genuchten M.Th., 1980. A closed-form equation for predicting the hydraulic conductivity of unsaturated soils. Soil Sci. Soc. Amer. J., 44, 892–898.
Van Genuchten M.Th, Nielsen D.R., 1985. On describing and predicting the hydraulic properties of unsaturated soils. Ann. Geoph., 3, 615–628.
Van Genuchten M.Th., Leij F.J., Yates S.R., 1991. The RECT code for quantifying the hydraulic functions of unsaturated soils EPA/600/2-91/065.
Instytut Gleboznawstwa i Kształtowania Środowiska, Uniwersytet Przyrodniczy Lublinie, ul. Leszczyńskiego 7, 20-069 Lublin
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
