Ocena trwałości kilku gatunków traw i roślin motylkowatych w runi łąkowej na glebie torfowo-murszowej
Ryszard Baryła
Mariusz Artur Kulik
Abstrakt
Celem badań była ocena trwałości kilku gatunków traw i roślin motylkowatych w runi łąkowej na glebie torfowo-murszowej. Badania prowadzono w latach 1996–2007 w Stacji Dydaktyczno-Badawczej w Sosnowicy na glebie torfowo-murszowej (Mt II). Przed założeniem doświadczenia dominującym gatunkiem w runi badanego kompleksu była Poa pratensis. W doświadczeniu testowano mieszanki o zróżnicowanym składzie gatunkowym. Podstawowymi gatunkami ocenianymi w badaniach były Lolium perenne, Festuca arundinacea, Phleum pratense, Dactylis glomerata, Trifolium repens i Trifolium pratense. W latach badań stosowano nawożenie w ilości: N – 40, P – 35 i K – 100 kg ha–1. W ciągu 12-letniego okresu prowadzonych badań ruń łąkowa uległa znacznym zmianom związanym ze zróżnicowanym poziomem wody gruntowej, sumami opadów i zmiennymi warunkami termicznymi w okresie wegetacyjnym w poszczególnych latach badań. Lolium perenne, Festuca arundinacea i Dactylis glomerata charakteryzowały się dużą trwałością i stabilnością udziału, ograniczając w znacznym stopniu upraszczanie się składu gatunkowego w kierunku dominacji Poa pratensis w runi łąkowej. Natomiast rośliny motylkowate (Trifolium pratense i Trifolium repens) oraz Phleum pratense były gatunkami krótkotrwałymi w badanych warunkach siedliskowych.
Słowa kluczowe:
gleba torfowo-murszowa, ruń łąkowa, trwałośćBibliografia
Baryła R., 1998. Zmiany składu gatunkowego mieszanek trawiastych w warunkach wieloletniego użytkowania kośnego i zróżnicowanego nawożenia azotem gleb torfowo-murszowych. Anna-les UMCS, Sectio E, 53, 147–157.
Baryła R., 2001. Zmiany składu gatunkowego runi łąkowej w siedlisku pobagiennym (synteza 30-letnich badań przeprowadzonych w Sosnowicy – rejon Kanału Wieprz-Krzna). Annales UMCS, sec. E, 56, 65–76.
Baryła R., 2004. Przydatność Lolium perenne do mieszanek łąkowych w siedlisku pobagiennym. Łąkarstwo w Polsce, 7, 9–20.
Baryła R., Kulik M. 2006. Trwałość i stabilność udziału różnych odmian Lolium perenne L. w runi mieszanek pastwiskowych i łąkowych na glebach torfowo-murszowych. Acta Sci. Pol., Agri-cultura 5 (2), 5–13.
Baryła R., Warda M., 1999. Wpływ czynników siedliskowych na udział Lolium perenne L. w zbiorowiskach trawiastych na glebie torfowo-murszowej. Łąkarstwo w Polsce, 2, 9–14.
Churski T., Churska C., 1995. Przeobrażenia zachodzące w jednakowo odwodnionych rodzajowo różnych glebach torfowo-murszowych obiektu Wizna. Wiad. IMUZ, 18 (3), 195–222.
Gotkiewicz J., Gotkiewicz H., 1987. Dynamika plonowania oraz jakość plonów z łąk wieloletnich doświadczeń. Bibl. Wiad. IMUZ, 68, 155–177.
Harkot W., 1997. Wpływ warunków siedliskowych i terminu zbioru pierwszego pokosu na wzrost i rozwój kupkówki pospolitej, tymotki łąkowej i życicy trwałej. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., 453, 217–224.
Kamiński J., 2000. Plonowanie, zmiany florystyczne i wartość pokarmowa czterech fenologicznie zróżnicowanych mieszanek łąkowych na glebie torfowo-murszowej. Wiad. IMUZ, 20 (4), 29–37.
Kowalczyk J., 1973. Nietrwałość łąk torfowych w niektórych siedliskach o intensywnej mineralizacji. Zesz. Prob.. Post. Nauk Rol., 150, 153–157.
Kulik M., 2005. Ocena przydatności Festulolium loliaceum do mieszanek pastwiskowych w zróżnicowanych warunkach glebowych. Praca dokt., AR Lublin, ss. 100.
Kulik M., Baryła R., Lipińska H., 2004. Zimotrwałość Lolium perenne w runi pastwiskowej i łąkowej na glebie torfowo-murszowej. Acta Sci. Pol., Agricultura 3(2), 215–220.
Łyszczarz R., Dembek R., 2003. Wieloletnie badania nad oceną wczesności, plonowania i wartości pokarmowej polskich odmian kupkówki pospolitej. Biul. IHAR, 225, 29–42.
Ralski E., 1946. Uprawa łąk i pastwisk w świetle doświadczeń polskich. Kraków, ss. 274.
Turbiak J., 2002. Zmiany właściwości fizycznych i aktywności biologicznej w długotrwale odwodnionej płytkiej glebie torfowo-murszowej i mineralno-murszowej. Woda – Środowisko – Obszary Wiejskie, t. 2(1), 129–136.
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
