Wykorzystanie dzika europejskiego (Sus scrofa scrofa L.) w krzyżowaniu towarowym
Piotr Kamyk
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w LublinieMarek Babicz
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w LublinieAndrzej Stasiak
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w LublinieMałgorzata Sałyga
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w LublinieAnna Mazur
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w LublinieAbstrakt
Hybrids after Duroc and Hampshire sows crossbred with wild boars (groups I and II) as well as Polish Landrace fatteners as a control were used in the experiment. Animals were kept from 25 kg to 70 kg of body weight and fed with a full-dose mixture according to their requirements. Fatteners’ slaughter value was evaluated after the slaughter according to SKURTCh methodology. Results were statistically processed using SPSSPC software. Hybrids wild boar / Duroc were characterized by the thinnest backfat (1.0 cm). Hybrids with wild boar share had a smaller sirloin “eye” area comparing to control group. The total weight of middle neck and shoulder was higher in hybrids. The weight of sirloin and ham achieved from fatteners with wild boar share was lower as compared to control group. Lean percentage in total sirloin weight ranged from 53.26% in wild boar / Hampshire hybrids to 57.75% in pure breeds. Lean content in ham from carcass with 50% share of wild boar was lower by 4.3% as compared to control.
Bibliografia
B a r o w i c z T.: Dietetyczna wieprzowina? Biul. Inf. IZ, 4, 1997.
G r u d n i e w s k a B. Skąd się wzięły świnie. Trz. Chl., 4, 10–15, 1997.
K o r z e n i o w s k i W., B o j a r s k a U., C i e r a c h M.: Wartość rzeźna dzika. Med. Wet., 47(4), 1991.
W a l k i e w i c z A.: Dziki, świdziki, dzikoświnie – czy taki agrobiznes w Polsce się rozwinie? Trz. Chl., 8–9, 1996a.
W a l k i e w i c z A., W i e l b o E., B u r d z a n o w s k i J.: Ocena profilu biochemicznego krwi i struktury tkanek wybranych form użytkowych świniodzików. Rocz. Nauk. Zoot. Supl., z. 3, 203–209, 1999.
W a l k i e w i c z A., W i e l b o E., S t a s i a k A.: Ocena wartości rzeźnej mieszańców dzika (Sus scrofa ferus) z wybranymi rasami świni domowej. Ann. UMCS, EE, XVI, 18, 1998.
W i e l b o E., W a l k i e w i c z A., M a t y k a S., B a b i c z M., B u r d z a n o w s k i J.: Skład tkankowy tusz oraz cechy fizykochemiczne mięsa i tłuszczu świniodzików w klasie cutters. Prace i Materiały Zootechniczne, Zeszyt Specjalny, 13, 191–198, 2002b.
W i e l b o E., W a l k i e w i c z A., M a t y k a S., B u r d z a n o w s k i J., B a b i c z M.: Wpływ udziału krwi dzika (Sus scrofa ferus) i masy ubojowej świniodzików na cechy jakościowe surowca rzeźnego. Ann. UMCS, EE, XVIII, 10, 2000.
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w Lublinie
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w Lublinie
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w Lublinie
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w Lublinie
Katedra Hodowli i Technologii Produkcji Trzody Chlewnej Wydziału Biologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w Lublinie
Licencja
Od 2022 r. artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa 4.0 międzynarodowa (CC BY 4.0). Artykuły opublikowane przed 2022 r. są dostępne na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 4.0 międzynarodowa (CC BY-NC-ND 4.0).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej, nie jest rozpatrywany do publikacji w innych wydawnictwach.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.
