Wpływ lokalizacji stanowiska lęgowego na potencjalny sukces reprodukcyjny bażantów
Konrad Bazewicz
Instytut Hodowli Zwierząt i Ochrony Bioróżnorodności. Zakład Hodowli Małych Przeżuwaczy i Stacja Badawcza im. prof. T. EfneraPiotr Czyżowski
Abstrakt
Środowisko życia ma kluczowy wpływ na zachowania rozrodcze bażantów. Okres lęgowy bażanta na terenie Polski trwa od marca do maja–czerwca, a stosowaną strategią rozrodczą jest polygynia tokowiskowa. W pracy oceniono presję drapieżników na lęgi bażantów na terenach rolniczych i miejskich w okresie 5 kolejnych lat (2014–2018). Corocznie w maju w każdym z ocenianych terenów wykładano 15 gniazd, w których umieszczano po 5 jaj kurzych. Wyłożone gniazda były zakładane niestarannie, tak aby jak najbardziej przypominały naturalne stanowiska zakładane przez bażanty. Wyłożone gniazda były czterokrotnie monitorowane. Podczas każdorazowej kontroli notowano liczbę jaj, a w przypadku stwierdzonego deficytu identyfikowano drapieżnika na podstawie pozostawionych śladów. Najwięcej strat w wyłożonych gniazdach na terenach miejskich stwierdzono na terenie parku miejskiego, gdzie wszystkie jaja zostały zniszczone. Na terenach rolniczych najwięcej strat (77%) zarejestrowano w gniazdach zlokalizowanych na miedzach. Najczęstszymi sprawcami zniszczeń na terenach miejskich były krukowate, natomiast na terenach rolniczych lisy. Ogółem w okresie 5 lat badań zniszczenia na terenach miejskich wynosiły ok. 80%, natomiast na obszarach rolniczych straty sięgały blisko 55%.
Słowa kluczowe:
bażant, sukces reprodukcyjny, drapieżnik, tereny rolnicze, tereny miejskieBibliografia
Bodek B., Płaskej A., 2007. Gospodarka łowiecka i ochrona populacji dzikich zwierząt na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu. RDLP we Wrocławiu.
Chylarecki P., Matyjasiak P., Gmitrzuk K., Kominek E., Ogrodowczyk P., 2006. Breeding success of waders in the Bug and Narew valleys, E Poland. Wader Study Group Bull. 111, 24–25.
Czyżowski P., 2003. Funkcjonowanie populacji bażantów (Phasianus colchicus) w zachodniej Lubelszczyźnie. Cz. II. Wpływ czynników środowiskowych na populację bażantów. Annales UMCS, sec. EE, Zootechnica 21(2), 39–44.
Haber A., Pasławski T., Zaborowski S., 1979. Gospodarstwo Łowieckie. PWN, Warszawa.
Jóźwiak J., Podgórski J., 2006. Statystyka od podstaw. PWE, Warszawa, 233–235.
Krupka J., 1989. Łowiectwo. PWRiL, Warszawa, 252–257.
Kurki S., Linden H., 1995. Forest fragmentation due to agriculture affects the reproductive success of the ground-nesting black grouse Tetrao tetrix. Ecography 18, 109–113.
Ławicki Ł., Wylegała P., 2011. Spadek liczebności kulika wielkiego Numenius arquata w zachodniej Polsce w latach 1980–2010. Ornis Pol. 52, 40–52
Richarz K., 2011. Tropy i ślady zwierząt. Wyd. RM, Warszawa, 64–89.
Ridley M.W., Hill D.A., 1987. Social organization in the pheasant (Phasianus colchicus): harem formation, mate selection and the role of mate guarding. J. Zool. 211(4), 619–630.
Schekkerman H., Teunissen W., Oosterveld E., 2009. Mortality of Black-tailed Godwit Limosa limo¬sa and Northern Lapwing Vanellus vanellus chicks in wet grasslands: influence of predation and agriculture. J. Ornithol. 150, 133–145
Instytut Hodowli Zwierząt i Ochrony Bioróżnorodności. Zakład Hodowli Małych Przeżuwaczy i Stacja Badawcza im. prof. T. Efnera
Licencja
Od 2022 r. artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa 4.0 międzynarodowa (CC BY 4.0). Artykuły opublikowane przed 2022 r. są dostępne na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 4.0 międzynarodowa (CC BY-NC-ND 4.0).
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej, nie jest rozpatrywany do publikacji w innych wydawnictwach.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.
