Celem badań było określenie jakości tusz wieprzowych oraz cech fizycznych i składu chemicznego polędwicy i szynki w odniesieniu do polimorfizmu w locus GH. W doświadczeniu wykorzystano tuczniki mieszańce ras: wielkiej białej polskiej, polskiej białej zwisłouchej, duroc i pietrain, utrzymywane w gospodarstwie indywidualnym na terenie woj. podkarpackiego. Polimorfizm genu GH oznaczono metodą PCR-RLFP, wykorzystując enzym restrykcyjny HaeII. Określono zależności pomiędzy poszczególnymi genotypami a wskaźnikami umięśnienia i otłuszczenia tuszy oraz cechami fizycznymi i składem chemicznym polędwicy i szynki. Stwierdzono, że tuczniki o genotypie AA charakteryzowała istotnie wyższa zawartość tkanki mięśniowej, masa polędwicy bez skóry, kości i tłuszczu okrywowego, udział wody luźnej w szynce i polędwicy oraz tłuszczu w szynce. Z kolei heterozygoty cechowały się istotnie wyższą masą całej polędwicy i szynki oraz zawartością tłuszczu w szynce.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.