Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki

Tom 74 Nr 3 (2019)

Artykuły

Rozwój i plonowanie ślazowca pensylwańskiego w zależności od niektórych elementów agrotechniki

DOI: https://doi.org/10.24326/as.2019.3.12
Przesłane: 27 lipca 2019
Opublikowane: 07-12-2019

Abstrakt

W latach 2016–2018 w województwie świętokrzyskim przeprowadzono dwa eksperymenty terenowe z gatunkiem ślazowiec pensylwański (Sida hermaphrodita L. Rusby; synonim Virginia fanpetals, Virginia mallow) później w rękopisie Sida, na lekkiej glebie podatnej na suszę. Eksperymenty przeprowadzono w zestawie losowych bloków w trzech powtórzeniach. Wyniki przeanalizowano statystycznie, a istotność różnic oceniono za pomocą testu Tukeya. W pierwszym eksperymencie badano wpływ terminu siewu (początek, połowa, koniec maja) i nawożenia przed siewem (NPK: 20, 20, 40 kg∙ha–1 i kontrola bez nawożenia) na rozwój roślin w pierwszym roku wzrostu. W drugim eksperymencie porównano rozwój i plonowanie Sida po zastosowaniu trzech różnych materiałów rozmnożeniowych (sadzonka, sadzonki korzeniowe i siew nasion) w pierwszych trzech latach uprawy. Wyniki testu wyraźnie wykazały korzystny wpływ nawożenia przedsiewnego w porównaniu z kontrolą (bez nawożenia). Spośród trzech majowych terminów siewu, średnio z trzech lat, siew w połowie tego miesiąca okazał się najlepszy. Na lekkiej glebie podatnej na suszę najlepsze warunki wzrostu i plonów zapewniały rozsada i sadzonki korzeniowe, najmniej korzystne – nasiona siewne. Średnie ciepło spalania określono na 18.515 MJ∙kg–1.

Bibliografia

  1. Borkowska H., Styk B., 2006. Ślazowiec pensylwański (Sida hermaphrodita Rusby) uprawa i wykorzystanie. Wyd. AR w Lublinie, Lublin.
  2. Borkowska H., Molas R., Kupczyk A., 2009. Virginia fanpetals (Sida hermaphrodita Rusby) cultivated on light soil – height of yield and biomass productivity. Pol. J. Environ. Stud., 18(4), 563–568.
  3. Borkowska H., Molas R., 2013. Yield comparison of four lignocellulosic perennial Energy crop species. Biomass Bioenergy 51, 145–153.
  4. Chołuj D., Podlaski S., Wiśniewski G., Szmalec J., 2008. Kompleksowa ocena biologicznej przydatności 7 gatunków rośli wykorzystywanych na cele energetyczne. Stud. Rap. IUNG-PIB 11, 81–99.
  5. Clifton-Braun J.C., Stampfl P.F., Jones M.B., 2004. Miscanthus biomass production for energy in Europe and its potential contribution to decreasing fossil fuel carbon emission. Glob. Change Biol. 10, 509–518.
  6. Elbersen H.W. (ed.), 2001. Switchgrass (Panicum virgatum L.) as an alternative Energy crop in Europe. Initiation of a productivity network. Final Report Fair 5-CT97-3701 „Switchgrass”, 1–91, http:// http://edepot.wur.nl/7733 [dostęp 01.07.2019].
  7. Gehren P. von, Gansberger A., Pichler W., Weigl M., Feldmeier S., Wopienka E., Bochmann G., 2019. A practical field trial to assess the potential of Sida hermaphrodita as a versatile, perennial bioenergy crop for Central Europe. Biomass Bioenergy 122, 99–108.
  8. Jablonowski N.D., Kollmann T., Nabel M., Damm T., Klose H., Muller M., Blasing M., Seebold S., Kraft S., Kuperjans I., Dahmen M., Schurr U., 2017. Valorization of Sida (Sida hermaphro-dita) biomass for multiple energy purposes. Glob. Change Biol. Bioenergy 9, 202–214, http://doi.org/10.1111/gcbb.12346
  9. Jadczyszyn J., Faber A., Zaliwski A., 2008. Wyznaczanie obszarów potencjalnie przydatnych do uprawy wierzby i ślazowca pensylwańskiego na cele energetyczne w Polsce. Stud. Rap. IUNG-PIB 11, 55–66.
  10. Payne C., Wolfrum E.J., Nagle N., Brummer J.E., Hansen N., 2017. Evaluation of fifteen cultivars of cool-season perennial grasses as biofuel feedstocks using near-infrared. Agron. J. 109, 1923–1934, http://dx.doi:10.2134/agronj2016.09.0510
  11. Roszkowski A., 2013. Energia z biomasy – efektywność, sprawność i przydatność energetyczna. Cz.1. Probl. Inż. Roln. 1(79), 97–124.
  12. Skowera B., Puła J., 2004. Skrajne warunki pluwiotermiczne w okresie wiosennym na obszarze Polski w latach 1971–2000. Acta Agrophys. 3, 171–177.
  13. Stolarski M., Szczukowski S., Tworkowski J., Kwiatkowski J., Grzelczyk M., 2005. Charakterystyka zrębków i peletów (granulatów) z biomasy wierzby i ślazowca pensylwańskiego jako paliwa. Probl. Inż. Roln. 1, 13–22.
  14. Wardzińska K., 2000a. Wpływ rodzaju podłożą (gleba mineralna, osad pościekowy) na wzrost i rozwój ślazowca pensylwańskiego. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 55(8), 63–74.
  15. Wardzińska K., 2000b. Plonowanie i pobieranie metali ciężkich przez ślazowiec pensylwański w warunkach uprawy na glebie mineralnej i osadzie pościekowym. Annales UMCS, sec. E, Agricultura, 55(9), 75–87.

Downloads

Download data is not yet available.

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >> 

Podobne artykuły

<< < 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.