Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Przeprowadzone 3-letnie badanie dotyczyło reakcji jarych form pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum L. subsp. aestivum), pszenicy twardej (Triticum durum Desf.) i pszenicy orkisz (Triticum aestivum subsp. spelta L. em. Thell.) na dolistne zastosowanie stymulanta wzrostu roślin (ekstrakt z alg morskich Ecklonia maxima) o nazwie handlowej Kelpak SL (GS). Analizie poddano następujące parametry: plon ziarna, komponenty plonu (liczba kłosów, masa 1000 ziarn, liczba i masa ziarn z kłosa) i fizyczne wskaźniki jakości ziarna (gęstość ziarna w stanie zsypnym, wyrównanie i szklistość ziarna). Z badania wynika, że poziom plonowania i komponentów plonu związany był przede wszystkim z genotypem pszenicy, jednak zależał również od warunków agroklimatycznych, a także od kombinacji obiektów opryskiwanych ekstraktem z alg i kontrolnych. Zastosowanie ekstraktu z alg w porównaniu z kontrolą spowodowało istotne zwiększenie plonu analizowanych gatunków pszenicy jarej, średnio o 7,0%. Oprysk łanu ekstraktem z alg korzystnie oddziaływał na liczbę kłosów, liczbę i masę ziarn z kłosa, natomiast nie miał wpływu na masę 1000 ziarn pszenicy. Na jakość ziarna pszenicy twardej, orkisz i zwyczajnej większy wpływ miały warunki pogodowe w kolejnych latach oraz genotyp niż dolistne zastosowanie ekstraktu z alg. Genotypy pszenicy orkisz cechowały się niższym poziomem plonowania i niższą jakością ziarna niż pszenica zwyczajna i genotypy pszenicy twardej.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.