Wpływ uprawy soi w monokulturze i zmianowaniu na skład chemiczny roślin i zasobność gleby w składniki pokarmowe

Abstrakt

Liczba doniesień literaturowych traktujących o wpływie uprawy soi (Glycine max L. Merrill) w zmianowaniu lub monokulturze na jej skład chemiczny i jakość stanowiska glebowego jest ograniczona. W związku z tym podjęto prace mające na celu określenie i porównanie składu chemicznego soi uprawianej przez 12 lat w monokulturze i zmianowaniu oraz ocenę tak pozostawionych stanowisk glebowych. Badania zostały zrealizowane w oparciu o próbki glebowe (glina piaszczysta) oraz roślinne (soja odmiany Augusta), które podlegały analizie chemicznej w kierunku określenia zawartości makro- i mikroskładników. Na podstawie uzyskanych danych stwierdzono, że soja uprawiana w zmianowaniu charakteryzowała się większą zawartością większości badanych składników, co szczególnie zostało uwidocznione w przypadku makroskładników (N, P, K, Ca, S). Jednocześnie rośliny uprawiane w zmianowaniu odznaczały się większym pobraniem składników (N, P, K, S, Ca, Zn, Cu) wraz z plonem nasion i strąków. Ponadto dla gleby spod soi uprawianej w zmianowaniu określono większe zawartości węgla organicznego, azotu mineralnego oraz fosforu i potasu przyswajalnego dla roślin. Sposób uprawy soi nie wpłynął istotnie na zawartość Mn, Zn i Cu w badanych próbkach glebowych.