Odpady z sektora rolnego w krajach Unii Europejskiej w kontekście rozwoju biogospodarki

Abstrakt

Celem opracowania była identyfikacja i ocena przestrzennego zróżnicowania wytwarzania odpadów roślinnych i zwierzęcych przez podmioty z sektora rolnego w krajach UE wraz z określeniem znaczenia tego typu odpadów w odpadach ogółem generowanych w poszczególnych krajach. Dane statystyczne wykorzystane w opracowaniu zostały pozyskane z EUROSTAT. Okres badawczy stanowił 2016 r., natomiast obszar badawczy obejmował 25 krajów UE. Dane poddano analizie ilościowej, wykorzystując w jej trakcie statystykę opisową i parametryczną. W toku badań stwierdzono, że odpady zwierzęce i roślinne mają największy udział ‒ spośród różnych grup odpadów ‒ w strukturze odpadów pochodzących z sektora rolnego (w 2016 roku stanowiły one 81,6% wszystkich odpadów wytwarzanych w sektorze rolnym w UE). Wykazano, że wytwarzanie odpadów roślinnych i zwierzęcych w sektorze rolnym w krajach UE cechuje się zróżnicowaniem przestrzennym. Najwięcej tego typu odpadów wytworzonych zostało w Hiszpanii i Holandii. Dominująca pozycja Hiszpanii wynikała ze znacznego udziału tego kraju w unijnym wolumenie wytwarzania gnojowicy i obornika. Wysoka pozycja Holandii związana była z dużym udziałem odpadów roślinnych. Na kolejnych pozycjach uplasowały się Francja, Niemcy, Słowacja i Szwecja. Łącznie na terenie omawianych krajów generowane było prawie 80% wszystkich analizowanych grup odpadów, co świadczy o dużym stopniu koncentracji przestrzennej badanego zjawiska. W tym kontekście można stwierdzić, że są to kraje predestynowane do oparcia rozwoju o koncepcję biogospodarki. Stanowi to wyzwanie dla sfery badawczo-rozwojowej dotyczące opracowania innowacyjnych sposobów zagospodarowania roślinnych i zwierzęcych odpadów rolniczych.