Rola międzyplonów ścierniskowych w monokulturowej uprawie pszenicy jarej
ELŻBIETA TURSKA
Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Podlaska ul. B. Prusa 14, 08-110 SiedlceGRAŻYNA WIELOGÓRSKA
Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Podlaska ul. B. Prusa 14, 08-110 SiedlceSZYMON CZARNOCKI
Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Podlaska ul. B. Prusa 14, 08-110 SiedlceAbstrakt
Badania polowe przeprowadzono w latach 2004–2006 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady. Doświadczenie zlokalizowano na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego. Eksperyment polowy założono w układzie split-plot z obiektami kontrolnymi w czterech powtórzeniach. Analizowano trzy czynniki: I – technika uprawy roli pod pszenicę jarą (A1 – siew bezpośredni pszenicy, A2 – uprawa tradycyjna); II – technika uprawy roli pod międzyplon ścierniskowy (B1 – zespół uprawek pożniwnych i siew międzyplonu, B2 – siew bezpośredni międzyplonu); III – roślina uprawiana w międzyplonie ścierniskowym (C1 – gorczyca biała, C2 – facelia błękitna). Celem podjętych badań było określenie wpływu wybranych międzyplonów ścierniskowych (gorczycy białej i facelii błękitnej) na plonowanie pszenicy jarej uprawianej w monokulturze. Badania wykazały, że międzyplony uprawiane na obiektach z uprawą zerową pszenicy jarej istotnie wpływały na plon ziarna, masę tysiąca ziaren i liczbę ziaren w kłosie w porównaniu z obiektami bez roślin międzyplonowych. Jesienne przyoranie międzyplonów w mniejszym stopniu różnicowało wysokość plonu oraz elementów plonowania. W uprawie tradycyjnej rodzaj przyoranej biomasy międzyplonów nie wpływał istotnie na plonowanie pszenicy jarej, jednak stwierdzono niewielki wzrost plonu ziarna i liczby ziaren w kłosie na obiektach po facelii. Wykonanie uprawek pożniwnych przed siewem międzyplonów przyczyniło się do istotnego wzrostu plonu ziarna i masy tysiąca ziaren. Uzyskano również istotnie niższy średni plon ziarna pszenicy w uprawie zerowej w porównaniu z uprawą płużną (tradycyjną).
Słowa kluczowe:
pszenica jara, międzyplony, siew bezpośredni, uprawa płużnaBibliografia
Droese H., Radecki A., Śmierzchalski L., 1986. Siew bezpośredni. Fragm. Agron. 2(10), 29–42.
Dzienia S., 1998. Ekonomiczno-techniczne uwarunkowania płodozmianu. Acta Acad. Agric. Tech. Olst. Agric. 66, 39–46.
Duer I., 1996. Mulczujący wpływ międzyplonu na plonowanie jęczmienia jarego oraz zawartość wody i azotanów w glebie. Fragm. Agron. 1(49), 28–43.
Dzieżyc J., Nowak L., Panek K., 1987. Dekadowe wskaźniki potrzeb opadowych roślin uprawnych w Polsce. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 314, 35–48.
Gawrońska A., 1997. Zmianowanie roślin a zmęczenie gleby. Acta Acad. Agric. Tech. Olst. Agric. 64, 67–79.
Lepiarczyk A., 1999. Rośliny regenerujące w płodozmianach zbożowych. Zesz. Nauk. AR Kraków 256, 1–81.
Nawrocki S., 1997. Siedliskowe uwarunkowania płodozmianów. Acta Acad. Agric. Tech. Olst. Agric. 64, 45–55.
Pabin J., Biskupski A., Włodek S., 2006. Plonowanie roślin i wilgotność gleby w zależności od uprawy konserwującej stosowanej pod rośliny w różnych zmianowaniach. Konf. Nauk. „Przyrodnicze uwarunkowania produkcji roślinnej”, SGGW Warszawa, 225–226.
Płaza A., 2004. Nawożenie ziemniaka jadalnego biomasą międzyplonów i słomą jęczmienia jarego oraz następcze działanie na pszenżyto ozime. Rozpr. Nauk. 78. Wyd. AP Siedlce.
Radecki A., Opic J., 1991. Metoda siewu bezpośredniego w świetle literatury krajowej i zagranicznej. Rocz. Nauk Rol. Ser. A 109(2), 119–141.
Rudnicki F., Jaskulski D., Dębowski G., 1999. Reakcja odmian pszenicy jarej na termin siewu i nawożenie azotem w warunkach posusznych. Rocz. Nauk Rol. Ser. A 114 (3–4), 97–107.
Stupnicka-Rodzynkiewicz E., 1997. Od teorii de Candolle'a do współczesnych poglądów na zjawisko zmęczenia gleby. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 452, 13–21.
Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Podlaska ul. B. Prusa 14, 08-110 Siedlce
Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Podlaska ul. B. Prusa 14, 08-110 Siedlce
Katedra Ogólnej Uprawy Roli i Roślin, Akademia Podlaska ul. B. Prusa 14, 08-110 Siedlce
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
