Zachwaszczenie pszenicy ozimej po jednorocznym ugorowaniu pola na rędzinie
ELŻBIETA PODSTAWKA-CHMIELEWSKA
Katedra Ekologii Rolniczej, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 LublinJOANNA KURUS
Katedra Ekologii Rolniczej, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 LublinAbstrakt
W latach 2004–2007 przeprowadzono badania, których celem była ocena następczego wpływu różnych sposobów ugorowania pola na zachwaszczenie pszenicy ozimej. W doświadczeniu, założonym na rędzinie, uwzględniono 5 form ugorowania: A – ugór czarny, B – ugór uprawowo-herbicydowy, C – ugór herbicydowy, D – ugór zielony na paszę, E – ugór zielony na nawóz. Na ugorze B i C stosowano dwukrotnie Roundup w dawce 3 l ha-1. Analizę zachwaszczenia wykonywano bezpośrednio przed zbiorem pszenicy metodą ilościowo-wagową, określając obsadę i powietrznie suchą masę chwastów na 1 m2 oraz skład gatunkowy. Stwierdzono, że najmniejsze zachwaszczenie pszenicy występowało po ugorze czarnym, największe zaś w stanowisku po ugorze zielonym na nawóz. W zachwaszczeniu pszenicy, niezależnie od sposobu ugorowania, przeważały chwasty krótkotrwałe, wśród których dominowała Apera spica-venti. Uprawa mieszanki zbożowo-strączkowej na przyoranie, w porównaniu z innymi sposobami ugorowania, przyczyniała się do silniejszego zachwaszczenia Apera spica-venti i Elymus repens.
Słowa kluczowe:
jednoroczne ugorowanie pola, ugór czarny, ugór uprawowo-herbicydowy, ugór herbicydowy, ugór zielony na paszę, ugór zielony na nawóz, pszenica ozima, rędzina, zachwaszczenieBibliografia
Adamczewski K., Rola J., Pochitonow Z., 1994. Postępowanie z terenami czasowo wyłączonymi z produkcji roślinnej w krajach europejskich. Mat. XXXIII Sesji Nauk. IOR w Poznaniu, 44–51.
Blecharczyk A., Małecka I., Zawada D., Sawińska Z., 2007. Bioróżnorodność chwastów w pszenicy ozimej w zależności od wieloletniego nawożenia i systemu następstwa roślin. Fragm. Agron., 3, 27–33.
Czarnecki A., Seredyn Z., Barcikowski A., 1994. Zasady konserwacji i ochrony gruntów rolnych czasowo wyłączonych z produkcji. Post. Nauk Roln, 2, 19–35.
Dąbek-Gad M., Bujak K., 2002. Wpływ sposobu uprawy roli i intensywności pielęgnowania roślin na zachwaszczenie łanu pszenicy ozimej. Ann. UMCS, sec. E, Agricultura 57, 41–50.
Duer I., 1998. Zachwaszczenie w życie ozimym po jednorocznym ugorowaniu. Bibl. Fragm. Agron., 5, 137–143.
Dzienia S., 1998. Zasady gospodarowania na terenach czasowo wyłączonych z produkcji rolnej. Bibl. Fragm. Agron., 5, 13–24.
Dzienia S., Wrzesińska E., Wereszczaka J., 2003. Wpływ systemów uprawy roli na zachwaszczenie pszenicy ozimej. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 490, 67–71.
Faliński J. B., 1986. Sukcesja roślinności na nieużytkach porolnych jako przejaw dynamiki ekosystemu wyzwolonego spod presji antropogenicznej. Wiad. Bot., 30, 25–50.
Hoffman-Kąkol I., 1974. Dynamika zachwaszczenia łanu i gleby w czteroletnim zmianowaniu. Wyd. AR w Szczecinie, Rozprawy, 43, 163.
Kuś J., Duer I., 1998. Problem ugorowania niskourodzajnych gleb piaskowych. Bibl. Fragm. Agron., 5, 284–292.
Laskowski S., 1972. Działanie zaoranej masy organicznej na zmiany zapasu wilgoci glebowej w trzyletnim ogniwie zmianowania. Zesz. Nauk. AR w Szczecinie, 38, 195–210.
Malicki L., Podstawka-Chmielewska E., Kwiecińska E. 2000. Fitocenoza łanu niektórych roślin na rędzinie w warunkach zróżnicowanej uprawy roli. Fragm. Agron., 2, 30–44.
Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland – a checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Vol. 1, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
Nowicki J., Marks M., 2006. Gospodarowanie ziemią we współczesnej Europie. Fragm. Agron. 4, 48–56.
Nowicki J., Marks M., Makowski P., 2007. Ugór jako element współczesnego krajobrazu rolniczego. Fragm. Agron. 2, 7–15.
Rola J., Rola H., 1998. Ograniczenie zarastania chwastami segetalnymi i ruderalnymi ugorów oraz odłogów. Bibl. Fragm. Agron. 5, 145–160.
Wesołowski M., Kwiatkowski C., 2001. Intensywność zabiegów pielęgnacyjnych a zasób nasion chwastów w glebie. Acta Agrobot., 54, 1, 163–173.
Katedra Ekologii Rolniczej, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Katedra Ekologii Rolniczej, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
