Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Zielonki uzyskiwane z mieszanek bobowato – zbożowych mogą stanowić dobrej jakości paszę objętościową do bezpośredniego skarmienia. Uzyskanie dobrej jakości paszy z mieszanek uprawianych na gruntach ornych jest możliwe pod warunkiem odpowiedniego udziału komponentów, terminu zbioru oraz doboru roślin. Celem przeprowadzenia badań była ocena wypływu udziału komponentów w mieszance grochu siewnego z pszenżytem jarym oraz terminu zbioru na zawartość węglowodanów w zielonej masie. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2016 – 2018. Badano dwa czynniki: I. Udział komponentów w mieszance: groch siewny – siew czysty, pszenżyto jare – siew czysty, groch siewny 75% + pszenżyto jare 25%, groch siewny 50% + pszenżyto jare 50%, groch siewny 25% + pszenżyto jare 75%. II. Termin zbioru: faza kwitnienia grochu siewnego, faza płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Najwyższą zawartość węglowodanów ogółem oraz węglowodanów rozpuszczalnych, spośród mieszanek ujawniono w mieszance o 75% udziale grochu siewnego i 25% udziale pszenżyta jarego. Termin zbioru nie miał wpływu na koncentrację węglowodanów ogółem, natomiast opóźnienie terminu zbioru powodowało obniżenie zawartości węglowodanów rozpuszczalnych w zielonej masie mieszanek
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.