Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin

Wpływ technologii uprawy na zawartość białka w nasionach soczewicy jadalnej (Lens culinaris Medic.)

BEATA SZWEJKOWSKA

Katedra Agrotechnologii i Zarządzania Produkcją Roślinną Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie ul. Oczapowskiego 8, 10-791 Olsztyn


Abstrakt

Trzyletnie, ścisłe dwuczynnikowe badania polowe, w których stosowano zróżnicowane technologie uprawy dwóch odmian soczewicy jadalnej, przeprowadzono w latach 2007–2009. Badania wykazały istotny wpływ przebiegu warunków pogodowych i zastosowanej technologii uprawy na zawartość białka ogółem w suchej masie nasion soczewicy jadalnej. Największą zawartość białka ogółem w nasionach obu odmian soczewicy zanotowano w drugim roku uprawy, który charakteryzował się niedoborem opadów i wyższą temperaturą powietrza od średniej sumy temperatur z wielolecia. Najwyższy plon białka ogółem z 1 ha uzyskano w uprawie technologią wysokonakładową w obiektach z odmianą Anita. Najniższy plon białka ogółem zanotowano w uprawie technologią niskonakładową u odmiany Tina. Badania nie wykazały istotnych różnic międzyodmianowych w zawartości białka ogółem w suchej masie nasion soczewicy jadalnej.

Słowa kluczowe:

technologia uprawy, soczewica, odmiana, białko

Dziamba Sz., 1991. Wpływ terminu i gęstość siewu na produktywność soczewicy jadalnej (Lens culinaris Medic.). Fragm. Agron., 1, 5-13.

Filek W., Piróg H., Stokłosa A., Kościelniak J., 2000. Wpływ suszy glebowej na wzrost i rozwój roślin odmiany drobnonasiennej i odmiany wielkonasiennej soczewicy jadalnej (Lens culinaris L.). Acta Agrar. Et Silv., ser. Agraria, 38 , 63-71.

Jasińska Z., Kotecki A., 1999. Rośliny strączkowe. PWN Warszawa.

Kowieska A., Petkov K., 2003. Ocena soczewicy (Lens culinaris Medic.) na podstawie zawartości makro i mikroelementów. Żyw. Człow. Met., 30, 3/4 , 1012-1014.

Lampart-Szczapa E., 1997. Nasiona roślin strączkowych w żywieniu człowieka. Wartość biolo-giczna i technologiczna. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., 446, 61- 81.

Milczak M., 1992. O potrzebie hodowli soczewicy i lędźwianu siewnego jako roślin warzywnych. Mat. I Ogólnopolskiego Zjazdu Hodowców Roślin Ogrodniczych, Lublin, 67-70.

Pawłowski F., Bujak K., Wesołowski M., 1990. Plonowanie i zachwaszczenie roślin strączkowych uprawianych na nasiona na glebie piaskowej. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol., 376 ,189-198.

Piróg H., 1995. Soczewica jadalna (Lens culinaris L.) cenną rośliną strączkową. Mat. Ogólnopol-skiej Konferencji Naukowej „Nauka praktyce ogrodniczej”, AR Lublin, 653-660.

PIRÓG I., PIRÓG H., 1998. Potrawy z soczewicy. Inst. Danone, Warszawa. Saxena M. C. 1980. Lentils, 8, ICARDA, Aleppo.

Piróg H., Błażej J., Kogut B., 1989. Soczewica jadalna (Lens culinaris M.), jej wartość bioche-miczna i zdrowotność. Fragm. Agron., 4 , 90-103.

Stępniak-Sołyga P., Wojtasik J., 2003. Zawartość składników pokarmowych i mineralnych w nasionach grochu (Pisum sativum), lędźwianu (Lathyrus sativus ), soczewicy jadalnej (Lens culinaris) i soi (Glicyne max ). Annales UMCS, sec. EE, Zootechnica, 21, 2, 175-185.
Pobierz

Opublikowane
04-06-2012



BEATA SZWEJKOWSKA 
Katedra Agrotechnologii i Zarządzania Produkcją Roślinną Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie ul. Oczapowskiego 8, 10-791 Olsztyn



Licencja

Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.

Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.

 

Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.

 


Inne teksty tego samego autora