Synanthropic predators as an environmental threat

Marian Flis

Department of Ecology of Wildlife Management, University of Life Sciences in Lublin, Akademicka 13, 20-950 Lublin



Abstrakt

The problem of a rapid increase in the number of wandering dogs and cats observed in recent years is quite a serious threat to the functioning of many ecosystems. This probably results from increased predation, the effect of which is killing wild animals of many species, and some-times also from pets bitten by stray dogs. This type of a continuing trend threatens the ecological balance, and in the case of game species, among which about 30 thousand of injuries by dogs are ascertained every year, remarkably affects the local abundance and density, as well as further existence of certain populations. Such a situation is extremely detrimental to the functioning of the basic species of small animals, in which a downward trend has been recorded for recent years, while these species make up the fundament of predation for stray dogs and cats. In addition, synanthropic predators destroy many bird hatchings and mammals that are non-game species, but in such cases, the range of losses is not recognized. The present results suggest a need to change the environmental policy, which has been the same for several years in our country and concerning the status of synanthropic predators, as well as legal and practical possibilities of limiting their population. In addition, it appears to be necessary to clarify the legal conditions of purchase and sale opportunities, in particular, getting rid of dogs by their owners, as well as more responsibility for kept pets.

Słowa kluczowe:

stray dogs, unheeded dogs, stray cats, bitten animals

Budny M., Panek M., Bresiński W., Kamieniarz R., Kolanoś B., Mąka H., 2010. Sytuacja zwierząt łownych w Polsce w latach 2009–2010. Biul. Stacji Badawczej w Czempiniu 7, 24–26.
Dzięciołowski R., 1996. Populacje zwierząt – ich struktury i procesy. Łow. Pol. 6, 14–15.
Dzięciołowski R., Biały K., Bobek B., Bryliński R., Fruziński B., Szklarski K., Wiśniewski G., 2000. Raport Komisji Hodowlanej NRŁ. Drapieżniki synantropijne – kot i pies. Łow. Pol. 9, 12–15.
Flis M., 2008. Wilk jako szkodnik. Łow. Pol. 1, 6–9.
Flis M., 2009a. Efekt szczepień przeciw wściekliźnie a dynamika liczebności lisów. Med. Wet. 65(3), 175–178.
Flis M., 2009b. Zagęszczenie i wykorzystanie habitatu przez kuropatwy (Perdix perdix) na Wyżynie Lubelskiej w okresie jesień–wiosna 2006/2007. Not. Ornitol. 50, 143–146.
Flis M., 2012a. Skutki prawne objęcia ochroną gatunkową zwierząt dzikich a odpowiedzialność za szkody wyrządzane przez te gatunki. Ekon. Środ. 1(41), 86–94.
Flis M., 2012b. Efektywność wsiedleń bażantów (Phasianus colhicus) pochodzących z hodowli wolierowych na Wyżynie Lubelskiej. Przegl. Hod. 10–12, 23–25.
Goszczyński J., 1995. Lis – monografia przyrodniczo-łowiecka. Oficyna Wydawnicza OIKOS, Warszawa.
Juszko S., 2008. Wpływ drapieżnictwa a szczególnie lisa na zająca w sytuacji jego niskiej liczebności. W: Nauka łowiectwu. Cz. 3. Drapieżnictwo na zwierzynie drobnej. Samorząd Województwa Mazowieckiego, Warszawa, 44.
Krauze D., Goszczyński J., 2008. Drapieżnictwo psów i kotów na zwierzynie drobnej. W: Nauka łowiectwu. Cz. 3. Drapieżnictwo na zwierzynie drobnej. Samorząd Województwa Mazowieckiego, Warszawa, 54–55.
Mól H., 2004. Od wścieklizny ulicznej psów do leśnej lisów. Życie Wet. 79, 502–505.
Nowak R.M., 2005. Walker`s carnivores of the World. The Johns Hopkins University Press.
Panek M., Kamieniarz R., 1998. Agricultural landscape structure and density of gray partridge (Perdix perdix) populations in Poland. Giber Faune Sauvage, Game Wildlife 15(4), 309–320.
Panek M., 2005. Demography of grey partridges Perdix perdix in Poland in the years 1991–2004: reason of populations decline. Europ. J. Wild. Res. 51, 14–18.
Panek M., 2007. Drapieżnictwo lisów na zającach. In: Nauka łowiectwu. Cz. 2. Zającowi na ratunek. Samorząd Województwa Mazowieckiego, Warszawa, 96–105.
Panek M., 2008. Wpływ drapieżników na liczebność kuropatw. In: Nauka łowiectwu. Cz. 3. Drapieżnictwo na zwierzynie drobnej. Samorząd Województwa Mazowieckiego, Warszawa, 16–26.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 czerwca 2005 roku w sprawie zwierzyny bezprawnie pozyskanej (Dz.U. 05.116.981).
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 – o ochronie zwierząt (Dz.U. 97.111.724).
Wasilewski M., 2007. Drapieżnictwo a zwierzyna drobna. In: Nauka łowiectwu. Cz. 2. Zającowi na ratunek. Samorząd Województwa Mazowieckiego, Warszawa, 34–38.
Wierzbowska I., 2004. Bezdomne psy i koty – ważny problem. Łow. Pol. 1, 20–21.
Wierzbowska I., Hędrzak M., Olko J., 2008. Drapieżnictwo psów i kotów jako czynnik oddziałujący na populacje zwierzyny – wyniki badań ankietowych. In: Nauka łowiectwu. Cz. 3. Drapieżnictwo na zwierzynie drobnej. Samorząd Województwa Mazowieckiego, Warszawa, 45–53.

Opublikowane
2013-03-31



Marian Flis 
Department of Ecology of Wildlife Management, University of Life Sciences in Lublin, Akademicka 13, 20-950 Lublin



Licencja

Od 2022 r. artykuły są udostępniane na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa 4.0 międzynarodowa (CC BY 4.0). Artykuły opublikowane przed 2022 r. są dostępne na zasadach licencji Creative Commons uznanie autorstwa – użycie niekomercyjne – bez utworów zależnych 4.0 międzynarodowa  (CC BY-NC-ND 4.0).

Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej, nie jest rozpatrywany do publikacji w innych wydawnictwach.

Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła i wkładzie poszczególnych osób.


Inne teksty tego samego autora