Skip to main navigation menu Skip to main content Skip to site footer

Vol. 33 No. 2 (2024)

Articles

Skirret (Sium sisarum L.) – origins and old cultivation methods in Poland

DOI: https://doi.org/10.24326/ah.2024.5507
Submitted: March 5, 2025
Published: 03.04.2025

Abstract

Skirret (Sium sisarum L.) is a perennial plant in the celery family (Apiaceae); its edible parts are roots, which grow in clusters. It is native to Southeastern Europe, Western Asia and Siberia. It likely arrived to Poland from Russia, or through the Tartars. In Poland it was cultivated and enjoyed popularity as early as the Middle Ages, it was served on the tables of kings Jadwiga and Jagiello (14th century), and was also grown in the gardens of king Jan Kazimierz (17th century). However, since the 19th century, its popularity began to decline, although it was still mentioned in some 20th century textbooks. The aim of this study is to collect and analyze information on the cultivation and use of skirret, in Polish horticultural literature. Although the principles of cultivation of this plant are presented in many publications on horticultural plants, these are brief descriptions, not always consistent with one another. Skirret can be grown from sowing, both in autumn and spring, from seedlings, and by plant division. However, there are no clear opinions on the best cultivation method. However, there are also many uncertainties related to the propagation, cultivation, harvesting dates, and storage. The information presented in the article helps to direct further research related to the reintroduction of this once-popular vegetable into cultivation, and, consequently, into our diet.

References

  1. Adrian, O., Culita, S., 2010. Phytocoenotic surveys on some mesotrophic-eutrophic marshes in Eastern Romania. J. Plant Dev. 17.
  2. Brzeziński J., 1910. Hodowla warzyw. Wyd. Gebethner i Wolff, Warszawa–Kraków.
  3. Brzeziński J., 1946. Uprawa warzyw. Wyd. VI. Księgarnia Nakładowa Stefana Kamińskiego, Tow. Oświaty Roln. Księgarnia Rolnicza, Warszawa–Kraków.
  4. Crescentyn P., 1549. Księgi o gospodarstwie y o opatrzeniu rozmnożenia rozlicznych pożytków każdemu stanowi potrzebne. Wyd. u Heleny Florianowey, Kraków.
  5. De Candolle A., 1885. Origin of cultivated plants. Vol. 48. D. Appleton and Company, New York.
  6. Dembińska M., 1999. Food and drink in medieval Poland: rediscovering a cuisine of the past. University of Pennsylvania Press, Philadelphia.
  7. Gostomski A., 1588. Gospodarstwo. Drukarnia Jakuba Siebeneychera, Kraków.
  8. Hafenecker B. (red.), 2016. Historische Kultursorten aus Franken neu entdeckt Biologische Vielfalt für Klein- und andere Gärten. Stadt Nürnberg Umweltamt, Nürnberg.
  9. Haur J.K., 1675. Oekonomika ziemianska generalna. Nakł. Gerzego Schedla, Kraków.
  10. Herget A., 1910. Warzywnictwo. Wyd. Macierzy Polskiej, Lwów.
  11. Jankowski E., 1923. Dzieje ogrodnictwa w Polsce: w zarysie. Nakł. Banku dla Handlu i Przemysłu, Warszawa.
  12. Kaczyński J., 1886. Warzywa w gruncie z 105 drzeworytami. Drukarnia Józefa Sikorskiego, Warszawa.
  13. Kluk K., 1777. Roślin potrzebnych, pożytecznych, wygodnych, osobliwie krajowych, albo które w kraju użyteczne być mogą, utrzymanie, rozmnożenie i zażycie. Tom I z figurami, o drzewach, ziołach ogrodowych, i ogrodach. Drukarnia J.K. Mci i Rzeczypospolitey u XX. Scholarum Pia-rum, Warszawa, 210.
  14. Kluk K., 1788. Dykcyonarz roślinny. T. 3 R–Z. Drukarnia J.K. Mci i Rzeczypospolitey u XX. Scholarum Piarum, Warszawa, 83–84
  15. Köhler P.S., 1987. Nieznane materiały Józefa Rostafińskiego do badań nad historią roślin upraw-nych w Polsce. Zesz. Nauk. UJ, Pr. Bot. 14, 141–154.
  16. Łuczaj Ł.J., Svanberg I., Köhler P., 2011. Marsh woundwort, Stachys palustris L. (Lamiaceae): an overlooked food plant. Genet. Res. Crop Evol. 58(5), 783–793. https://doi.org /10.1007/s10722-011-9710-9
  17. Majewski E., 1891. Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich, zawierający ludowe oraz naukowe nazwy i synonimy polskie, używane dla zwierząt i roślin od XV-go wieku aż do chwili obecnej: źródłowo zebrane i zestawione z synonimami naukowymi łacińskiemi w podwójnym porządku alfabetycznym i pomnożone porównawczym materiałem, zaczerpniętym z innych języków słowiańskich. T. 1, Słownik polsko-łaciński. Nakładem Prenumeratorów, Warszawa.
  18. Marcin z Urzędowa, 1595. Herbarz polski, to iest O przyrodzeniv zioł y drzew rozmaitych, y innych rzeczy do lekarztw nalezących. Księgi dwoie. Drukarnia Łazarzowa, Kraków.
  19. Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M., 2020. Vascular plants of Poland. An annotated check-list [Rośliny naczyniowe polski. Adnotowany wykaz gatunków]. Polska Akademia Nauk. Instytut Botaniki im. Władysława Szafera, Kraków
  20. Mitterpacher L., 1787. Gospodarstwo prawdami istotnem y doświadczeniem rzeczywistym stwierdzone [...]. T. 1. Drukarnia Pijarów, Warszawa.
  21. Mükemre M., Dalar A., Taylan Ş. B., Ertaş M., 2022. Sium sisarum L. var. lancifolium (M. Bieb.) Thella traditional spice from eastern Anatolia: chemical composition and biological activities. Int. J. Second. Metab. 9(3), 268–277. https://doi.org/10.21448/ijsm.1066904
  22. Nehring E., 1928. Szparag i warzywa korzeniowe. Encyklopedia Gospodarstwa Wiejskiego, 99–100. Nakł. Księgarni Rolniczej, Warszawa.
  23. Nowiński M., 1977. Dzieje roślin i upraw ogrodniczych. PWRiL, Warszawa.
  24. Piekosiński F., 1896. Rachunki dworu króla Władysława Jagiełły i królowej Jadwigi z lat 1388–1420. Akademia Umiejętności, Kraków.
  25. Rostafiński J., 1883. Odezwa. Czas 157, 2–3.
  26. Rostafiński J., 1884. Kucmerka (Sium sisarum) pod względem geograficzno-botanicznym i historyi kultury. Druk. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 22.
  27. Rostafiński J., 1885. Kucmerka. Niwa 14, 27(242), 95–105.
  28. Rostafiński J., 1891. Słowo wstępne od wydawcy. [W:] Zawacki T., Memoriale oeconomicum. Reprint. Biblijoteka Pisarzów Polskich, Wyd. Akademii Umiejętności, Kraków.
  29. Rostafiński J., 1928. Królewskie ogrody botaniczne króla Jana Kazimierza w Warszawie oraz systematyczny spis roślin tamże hodowanych. Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego Kraków.
  30. Rutkowski L., 1998. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
  31. Samp M., 2022. Ruskie żony polskich władców. Wydawnictwo Lira, Warszawa.
  32. Strumiłło J., 1823. Ogrody północne czyli zbiór wiadomości o rozmnażaniu i pielęgnowaniu drzew owocowych i roślin ozdobnych, o inspektach, oranżeryach i trybhausach, oraz o utrzymaniu roślin kwiatowych w pokojach. Wyd. 2 pomnożone dodatkami. Nakł. i druk. A. Marcinkowskiego, Wilno.
  33. Strzelecki A., 1887. Kalendarz rolniczy wydany staraniem Antoniego Strzeleckiego na 1887 rok. Cz. 2. Nakładem Autora, Warszawa.
  34. Syreniusz S., 1613. Zielnik Herbarzem z ięzyka Łacinskiego zowią. Drukarnia Bazylego Skalskiego, Kraków.
  35. Szafer, W., Kulczyński, S., Pawłowski, B., 1986. Rośliny polskie. Cz. 1. PWN, Warszawa.
  36. Tutin T.G., Heywood V.H., Burges N.A., Moore D.M., Valentine D.H., Walters S.M., Webb D.A., 2010. Flora Europaea. Vol. 2. Rosaceae to Umbelliferae. Cambridge University Press, Cambridge.
  37. Wyżycki J.G., 1845. Zielnik ekonomiczno-techniczny. T. 2. Nakładem Autora, Drukiem Józefa Zawadzkiego, Wilno.
  38. Zawacki T., 1616. Memoriale oeconomicum. Reprint 1891. Biblijoteka Pisarzów Polskich, Wyd. Akademii Umiejętności, Kraków.
  39. Zdanowicz A., Bohusz Szyszko M., Filipowicz J., Tomaszewicz W., Trentowski B., 1856. Słownik języka polskiego [słownik wileński], Wyd. Maurycy Olgelbrand, Wilno.
  40. Zieliński I., 1817. Ogrodnictwo praktyczne czyli sposób hodowania jarzyn, drzew owocowych i kwiatów bez pomocy doskonałego ogrodnika. Wyd. Drukarnia Łomżyńska, Łomża.

Downloads

Download data is not yet available.

Most read articles by the same author(s)

1 2 > >>