Wąwozy lessowe w przestrzeni rolniczej wschodniej części Wyżyny Sandomierskiej

JOANNA SENDER; MARCIN BORKOWSKI

doi:10.24326/as.2012.1.1

Tom 67 Nr 1 (2012)

Artykuły

Wąwozy lessowe w przestrzeni rolniczej wschodniej części Wyżyny Sandomierskiej

JOANNA SENDER⁺⁻
MARCIN BORKOWSKI⁺⁻

PDF

DOI: https://doi.org/10.24326/as.2012.1.1
Przesłane: 11 czerwca 2019
Opublikowane: 05-03-2012

Abstrakt

Różnorodność biologiczna wyraża zróżnicowanie życia na wszelkich poziomach jego organizacji. Jest rozmaitością form życia występujących na Ziemi. Bioróżnorodność i nasze otoczenie podlegają ciągłym i coraz silniejszym przekształceniom ze względu na postęp techniczny. Celem badań była ocena różnorodności biologicznej wybranych kompleksów wąwozowych Wyżyny Sandomierskiej na obszarach użytkowanych rolniczo. Szata roślinna występująca na obszarze wąwozów i w bezpośrednim ich sąsiedztwie działa ograniczająco dla szkodliwych procesów erozji wąwozowej. Ponadto roślinność ta na obszarach nieobjętych użytkowaniem rolniczym wraz z występującymi tam zwierzętami stanowi ważną ostoję bioróżnorodności. Należy zatem prowadzić dalsze badania, poddawać analizie wprowadzone już rozwiązania i szukać nowych skutecznych metod. Kształtowanie krajobrazu, a przez to jego bioróżnorodności na terenach erodowanych należy rozpocząć przede wszystkim od prawidłowego przeanalizowania i zaprojektowania użytkowania powierzchni oraz powołania specjalnych organów administracyjnych.

Bibliografia

Banaszak J., Cierzniak T., 1997. Znaczenie zadrzewień śródpolnych dla owadów zapylających. [W:] Znaczenie zadrzewień w krajobrazie rolniczym oraz aktualne problemy ich rozwoju w przyrodniczo-gospodarczych warunkach Polski. Płock, 52–60.
Buko A., Świechowski Z., 2000. Osadnictwo wiejskie z początków państwa polskiego na Wyżynie Sandomierskiej: przykład osady w Kaczycach k. Opatowa. [W:] Osadnictwo i architektura ziem polskich w dobie Zjazdu Gnieźnienskiego. Warszawa, 199–207.
Czaja S., Becla A., 2002. Ekologiczne podstawy procesów gospodarowania. Wyd. AE, Wrocław.
Czarnecki R., 1996. Wyżyna Sandomierska. Część wschodnia, t. 1: Komponenty krajobrazu geograficznego, Warszawa.
Hernik J., 2005. Model zarządzania przeciwerozyjną ochroną gleb. Acta Agrophysica, 5(1), 31–38.
Izdebski W., 2004. Wykłady z przedmiotu systemy informacji terenowej. Warszawa.
Józefaciuk C., Józefaciuk A., 1989. Ocena różnych metod zabudowy wąwozów lessowych. Zabudowa techniczno-biologiczna. Pam. Puł., 95, 21–34.
Józefaciuk C., Józefaciuk A., Nowocień E., 1993. Kształtowanie się rzeźby i gleb na gruntach po zasypanym wąwozie lessowym. Pam. Puł., 103, 209–227.
Józefaciuk C., Józefaciuk A., 1996. Erozja wąwozowa i metody zagospodarowania wąwozów. Państwowa Inspekcja Ochrony Środowiska. Biblioteka Monitoringu Środowiska. Warszawa.
Józefaciuk C., Józefaciuk A,. 1999. Ochrona gruntów przed erozją. Poradnik dla władz administracyjnych i samorządowych oraz służb doradczych i użytkowników gruntów. Wyd. IUNG, Puławy.
Józefaciuk C., Nowocień E., Podolski B., 2004. Ocena melioracji przeciwerozyjnych w wybranych obiektach badawczo-wdrożeniowych. Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Kształtowanie i Ochrona Środowiska Terenów Erodowanych”, 16–17 września, Lublin, 23–24.
Kondracki J. 2008. Geografia regionalna Polski. PWN, Warszawa.
Krebs C., 2001. Ekologia – Eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności, Wyd. Nauk. PWN.
Lipski C., Kostuch R., 2004. Kształtowanie krajobrazów na terenach erodowanych. Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Kształtowanie i Ochrona Środowiska Terenów Erodowanych”, 16–17 września, Lublin, 37.
Madej T., 2002. Gospodarka a środowisko przyrodnicze. Wyd. US, Szczecin.
Mazur A., 2004. Erozja wodna gleb w lessowej zlewni rolniczej na Wyżynie Lubelskiej w latach 1999–2003. Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Kształtowanie i Ochrona Środowiska Terenów Erodowanych’, 16–17 września, Lublin, 41–42.
Pałys S., Mazur A., 2001. Natężenie erozji wodnej gleb w zlewni z okresowym odpływem na Roztoczu. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 476, 237–242.