Wpływ mikroelementów (B, Mo) oraz biostymulatora i atraktanta na plony zielonej i suchej masy koniczyny białej z odrostu po zbiorze nasion
MAREK ĆWINTAL
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa, Zakład Agrometeorologii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 LublinSYLWESTER GOLIASZ
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa, Zakład Agrometeorologii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 LublinKRZYSZTOF BARTOSZEK
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa, Zakład Agrometeorologii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 LublinAbstrakt
Ścisłe doświadczenie polowe z uprawą koniczyny białej na nasiona przeprowadzono w latach 2009–2011 w Polowej Stacji Doświadczalnej w Parczewie. Oceniano w nim plony zielonej oraz suchej masy roślin zbieranych na paszę w roku siewu i z odrostu po zbiorze nasion w latach pełnego użytkowania, w zależności od dolistnego nawożenia mikroelementami (B + Mo) oraz stosowania biostymulatora – Asahi SL i atraktanta – Pollinus. Eksperyment przeprowadzono metodą split-split-plot w czterech powtórzeniach na glebie kompleksu żytniego dobrego, zaliczanej do klasy bonitacyjnej IVb. Największe zróżnicowanie wysokości plonów zielonej i suchej masy koniczyny białej spowodowały warunki wilgotnościowe w okresie wegetacji odrostu zbieranego na paszę. Większe plony (12,46; 2,44 t·ha-1) uzyskano w roku 2010 – korzystniejszym pod względem wilgotnościowym, natomiast mniejsze (5,58; 1,42 t·ha-1) w roku 2011 – z niedoborem opadów. Istotny wpływ na wzrost ocenianych plonów miało stosowanie biostymulatora Asahi SL oraz jego interakcja z latami i mikroelementami (B, Mo). Większą efektywność preparatu Asahi SL zanotowano w roku 2010 i na obiekcie bez zastosowania mikroelementów.
Słowa kluczowe:
biostymulator, bor, molibden, koniczyna biała, plony zielonej i suchej masyBibliografia
Baryła R., Kulik M., 2005. Plonowanie i skład gatunkowy runi wybranych mieszanek pastwiskowych w zróżnicowanych warunkach glebowych. Acta Sci. Pol., Agricultura 4 (2), 17–28.
Bodzon Z., 2005. Rośliny motylkowate drobnonasienne w uprawie na nasiona. Agroserwis 8, 81–93.
Bohra N.K., 2013. White clover – a wonder crop of New Zealand. Int. J. Farm. Alli. Sci. 2 (7), 160–162.
Broniarz J., 2007. Synteza wyników doświadczeń odmianowych. Motylkowate drobnonasienne. COBORU 1210, 3–33.
Czeczko R., Mikos-Bielak M., 2004. Efekty stosowania biostymulatora Asahi w uprawie różnych gatunków warzyw. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 59 (3), 1073–1079.
Ćwintal M., Wilczek M., 2008. Wpływ terminów dokarmiania i dawek mikroelementów na plony nasion koniczyny czerwonej. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 63 (2), 74–80.
Ćwintal M., Kościelecka D., 2005. Wpływ sposobu i ilości wysiewu nasion na strukturę zagęszczenia, plonowanie oraz jakość di- i tetraploidalnej koniczyny czerwonej w roku siewu. Cz. II. Plonowanie oraz jakość. Biul. IHAR 237/238, 249–258.
Goliński P., 2005. Efektywność stosowania regulatorów wzrostu w uprawie nasiennej koniczyny białej. Prog. Plant Prot. 45 (2), 323–325.
Harasim J., 2008. Plonowanie runi pastwiskowej z udziałem koniczyny białej w zależności od ilości wysiewu nasion i siedliska. Woda Środ. Obsz. Wiej. 8 (24), 19–29.
Harkot W., Gawryluk A., 2011. Ocena tempa wzrostu siewek wybranych odmian Medicago lupulina, Onobrychis viciifolia i Trifolium repens na przydrożnej skarpie. Woda Środ. Obsz. Wiej. 2 (34), 65–72.
Kitczak T., 1999. Plonowanie trwałych roślin motylkowych na glebie lekkiej. Zesz. Nauk. AR w Krakowie 347 (62), 181–188.
Kozak M., 2009. Biostymulator, dobry wybór. Agrotechnika 3, 61–62.
Ma W.Q., 1993. Study on boron nutrition of red clover. J. Hebei Agric. Univ. 16 (4), 30–33.
Matysiak K., Adamczewski K., Kaczmarek S., 2011. Wpływ biostymulatora Asahi SL na plonowanie i wybrane cechy ilościowe i jakościowe niektórych roślin rolniczych uprawianych w warunkach Wielkopolski. Prog. Plant Prot. 51 (4), 1851–1857.
Olszewska M., 2004. Reakcja koniczyny białej uprawianej na dwóch typach gleb na stres wodny. Acta Sci. Pol., Agricultura 3 (2), 203–213.
Ostrowski J., Łabędzki L., Kowalik W., Kanecka-Geszke E., Kasperska-Wołowicz W., Smarzyńska K., Tusiński E., 2008. Atlas niedoborów wodnych roślin uprawnych i użytków zielonych w Polsce. Falenty–Warszawa, Wyd. IMUZ, 19–32.
Płaza A., Ceglarek F., Gąsiorowska B., Królikowska M.A., 2009. Plonowanie i skład chemiczny wsiewek międzyplonowych. Fragm. Agron. 26 (1), 93–99.
Prusiński J., Kotecki A., 2006. Współczesne problemy produkcji roślin motylkowatych. Fragm. Agron. 23, 3 (91), 94–126.
Twardowski J., Hurej M., 2006. Przywabianie owadów pożytecznych. Ochr Rośl. 6, 20–23.
Wilczek M., Ćwintal M., 1994. Plonowanie lucerny w zależności od rośliny ochronnej i różnych pielęgnacji w roku siewu. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 49 (5), 31–36.
Wilczek M., Ćwintal M., 2008. Effect of the methods of additional feeding with microelements (B, Mo) on the yield structure and seed yield of red clover. Elec. Jour. Pol. Agric. Univ., Top. Agron. 11(4), 1–8.
Wilczek M., Ćwintal M., Wilczek P., 1999. Plonowanie i jakość tetraploidalnej koniczyny łąkowej (czerwonej) w zależności od niektórych czynników agrotechnicznych. Cz. I. Ściernianka. Biul. IHAR 210, 101–108.
Zając T., 1999. Koniczyna biała. W: Z. Jasińska i A. Kotecki (red.), Szczegółowa uprawa roślin. Wyd. AR Wrocław, t. 2, 177–181.
Zimmer W.A., Del R.B., 1999. Molybdenum metabolism in plants. Plant Biol. 1(2), 160-168.
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa, Zakład Agrometeorologii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa, Zakład Agrometeorologii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Katedra Technologii Produkcji Roślinnej i Towaroznawstwa, Zakład Agrometeorologii Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
