Analiza zmian składników powierzchni paszowej i metod konserwacji pasz na tle produkcji mleka
HALINA LIPIŃSKA
Katedra Łąkarstwa i Kształtowania Krajobrazu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w ChełmieRAFAŁ KORNAS
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w ChełmieEWA STAMIROWSKA-KRZACZEK
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w ChełmieWOJCIECH LIPIŃSKI
Wyższa Szkoła Agrobiznesu w ŁomżyAbstrakt
Celem pracy była ocena zmian składników powierzchni paszowej oraz popularności metod konserwacji pasz wykorzystywanych w żywieniu bydła mlecznego w wybranych gospodarstwach Badaniami objęto 18 mlecznych gospodarstw indywidualnych z terenu północnej Lubelszczyzny. Wykorzystując dane ankietowe, przeprowadzono analizę zmian składników powierzchni paszowej i metod konserwacji pasz z użytków zielonych na tle produkcji mleka w danym gospodarstwie. Największy udział w powierzchni paszowej miały użytki zielone. Znaczny udział miała także uprawa kukurydzy na kiszonkę, natomiast udział innych roślin pastewnych był niewielki. W gospodarstwach najczęściej stosowaną metodą konserwacji pasz była produkcja kiszonek (głównie z kukurydzy), następnie siana – w I grupie gospodarstw oraz sianokiszonki w II grupie gospodarstw. Zielonka z użytków zielonych była częściej konserwowana w formie sianokiszonki, natomiast z gruntów ornych w formie kiszonki.
Słowa kluczowe:
użytki zielone, kukurydza, inne pastewne, konserwacja pasz, kiszonka, sianokiszonka, siano, bydło mleczneBibliografia
Brzóska F., Brzóska B., Wiewióra W., 2002. Wartość pokarmowa kiszonek z traw w zależności od technologii zbioru. Rocz. Nauk. Zoot. 29, 1, 259–270.
Fotyma M., Kuś J., 2000. Zrównoważony rozwój gospodarstwa rolnego. Pam. Puł. 120, 1, 101–116.
Gajda J., Lipińska H., 2003. Użytki zielone w strukturze użytków rolnych i w powierzchni paszowej w gospodarstwach mlecznych. Wiad. Mel. Łąk. 3, 158–160.
GUS, 2011. Rocznik Statystyczny Rolnictwa 2010. Warszawa.
GUS, 2013. Rocznik Statystyczny Rolnictwa 2012. Warszawa.
Jankowska-Huflejt H. Domański P., 2008. Aktualne i możliwe kierunki wykorzystania trwałych użytków zielonych w Polsce. Woda–Środowisko–Obszary Wiejskie 8, 2b (24), 31–49.
Kolczarek R., Jankowski K. (red.), 2003. Analiza poziomu gospodarowania w wybranych gospodarstwach mlecznych rejonu Polski Północno-Wschodniej. Praca zbiorowa, Siedlce, Akademia Podlaska, 71–81
Krzywiecki S., 2001. Wartość pokarmowa pasz z łąk i pastwisk oraz ich wykorzystanie w żywieniu zwierząt przeżuwających. Międzynarodowa Konferencja Naukowa „Użytki zielone źródłem pasz dla zwierząt gospodarskich” Jedlanka–Sosnowica, 17–18 września 2001.
Lipińska H., Gajda J., 2006. Powierzchnia gospodarstw a baza paszowa i pogłowie bydła w specjalistycznych gospodarstwach mlecznych. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 61, 225–236.
Moraczewski R., 2004. Techniki i technologie produkcji pasz na trwałych użytkach zielonych sprzyjających ochronie środowiska. W: Perspektywy gospodarowania na trwałych użytkach zielonych w ramach „Wspólnej Polityki UE”. Mat. Sem. IMUZ 49, 57–62.
Niedziałek G., 2000. Charakterystyka ekonomiczno-zootechniczna gospodarstw indywidualnych zajmujących się produkcją mleka w rejonie Podlasia. Rocz. Nauk Zoot., Supl. 7, 38–41.
Olszewski T., Nowak J., 1995. Wybrane aspekty produkcji kiszonek w belach cylindrycznych. Post. Nauk. Rol. 1, 33.
Parzonko A., 2003. Optymalna organizacja gospodarstw wyspecjalizowanych w chowie bydła mlecznego w aspekcie integracji z UE. Zagad. Ekon. Rol. 1, 28–45.
Petkov K., Antczak K., Kowieska A., Jaskowska I., 2002. Ocena jakości i wartości pokarmowej kiszonek wyprodukowanych w regionie szczecińskim oraz możliwości zastosowania ich w żywieniu bydła mięsnego. Biul. Inf. Inst. Zoot. 40, 2, 249–258.
Preś J., Rogalski M., 1997. Wartość pokarmowa pasz z użytków zielonych w różnych uwarunkowaniach ekologicznych. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 453, 39–48.
Radkowski A., Kuboń M., 2007. Wpływ technologii zbioru zielonek z użytków zielonych na jakość sporządzanych kiszonek. Inż. Rol. 7(95), 177–182.
Winnicki S., Domagalski Z., Pleskot R., 2009. Technika w zakresie konserwacji, przechowywania i zadawania pasz dla bydła, http://www.agengpol.pl/LinkClick.aspx?fileticket=%2bmK%2b7p %2bG4%2fo%3d&tabid=144.
Wróbel B., 2001. Ocena różnych technologii zbioru i zakiszania runi łąkowej w aspekcie jakości i wartości pokarmowej kiszonek. Pam. Puł. 25, 209–214.
Wróbel B., Jankowska-Huflejt H., Barczewski J., 2010. Wpływ rodzaju folii i liczby owinięć beli na straty suchej masy i jakość kiszonki z runi łąkowej. Woda–Środowisko–Obszary Wiejskie 10, 4(32), 295–306.
Zastawny J., Wróbel B., Jaśniewicz P., 2001. Technologia zbioru i zakiszania runi łąkowej jako czynnik warunkujący jakość i wartość pokarmową kiszonek. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 479, 305–312.
Katedra Łąkarstwa i Kształtowania Krajobrazu, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul. Akademicka 15, 20-950 Lublin, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Chełmie
Wyższa Szkoła Agrobiznesu w Łomży
Licencja
Artykuły są udostępniane na zasadach CC BY 4.0 (do 2020 r. na zasadach CC BY-NC-ND 4.0)..
Przysłanie artykułu do redakcji oznacza, że nie był on opublikowany wcześniej i nie jest rozpatrywany do publikacji gdzie indziej.
Autor podpisuje oświadczenie o oryginalności dzieła, wkładzie poszczególnych osób i źródle finansowania.
Samoarchiwizacja
Czasopismo Agronomy Science przyjęło politykę samoarchiwizacji nazwaną przez bazę Sherpa Romeo drogą niebieską. Od 2021 r. autorzy mogą samoarchiwizować postprinty artykułów oraz wersje wydawnicze (zgodnie z licencją CC BY). Artykuły z lat wcześniejszych (udostępniane na licencji CC BY-NC-ND 4.0) mogą być samoarchiwizowane tylko w wersji wydawniczej.
