Agronomy Science, przyrodniczy lublin, czasopisma up, czasopisma uniwersytet przyrodniczy lublin
Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Agronomy Science Baner text

Tom 72 Nr 3 (2017)

Artykuły

Zbiorowiska roślinne upraw okopowych Wigierskiego Parku Narodowego

DOI: https://doi.org/10.24326/as.2017.3.8
Przesłane: 4 stycznia 2019
Opublikowane: 30-10-2017

Abstrakt

W agrocenozach upraw okopowych WPN stwierdzono występowanie jednego zbiorowiska z gatunkami charakterystycznymi ze związku Panico-Setarion i dwóch zespołów: Veronico-Fumarietum officinalis i Galinsogo-Setarietum. Wyróżnione syntaksony były zróżnicowane wewnętrznie na niższe jednostki fitosocjologiczne sklasyfikowane w randze wariantów. Na glebach lekkich najczęściej wykształcały się płaty zbiorowiska z gatunkami związku Panico-Setarion, takimi jak: Setaria viridis, Setaria pumila, Spergula arvensis, Anthemis arvensis i in. Uprawy okopowe na glebach żyznych, głównie brunatnych właściwych i płowych porastały płaty Veronico-Fumarietum officinalis z licznym udziałem gatunków charakterystycznych i wyróżniających zespół: Fumaria officinalis, Lamium amplexicaule, Veronica agrestis, Veronica persica i Anchusa arvensis. Na siedliskach położonych w sąsiedztwie zabudowań wykształcały się płaty zespołu Galinsogo-Setarietum, z masowym udziałem Galinsoga parviflora i rzadszym Galinsoga ciliata. Wysokie pokrycie w tych płatach miały gatunki azotolubne, takie jak: Chenopodium album, Stellaria media i Polygonum lapathifolium subsp. lapathifolium. W części płatów licznie zaznaczył się udział gatunków higrofilnych: Mentha arvensis, Bidens tripartita i in.

Bibliografia

  1. Anioł-Kwiatkowska J., 1990. Zbiorowiska segetalne Wału Trzebnickiego. Florystyczno-ekologiczne studium porównawcze. Acta Univ. Wratisl., Pr. Bot. 46–230.
  2. Brzeg A., Wojterska M., 1996. Przegląd systematyczny zbiorowisk roślinnych Wielkopolski wraz z oceną stopnia ich zagrożenia. Bad. Fizjogr. Pol. Zach., Ser. B 45, 7–40.
  3. Brzeg A., Wojterska M., 2001. Zespoły roślinne Wielkopolski, ich stan poznania i zagrożenie. W: M. Wojterska (red.), Szata roślinna Wielkopolski i Pojezierza Południowopomorskiego, Przewodnik sesji terenowej 52. Zjazdu PTB, Poznań. Bogucki Wyd. Nauk., 39–110.
  4. Domańska H., Wójcik Z., 1974. Wpływ działalności człowieka na zbiorowiska roślinne pól uprawnych. W: Rejonizacja chwastów segetalnych dla potrzeb rolnictwa. IUNG, Puławy, 82, 13–26.
  5. Ellenberg H., Weber H., Dull R., Wirth V., Werner W., Paulissen D., 1992. Zeigerverte von Pflan-zen in Mitteleuropa, Scripta Geobot. 18, 1–258.
  6. GUS 2010. Rocznik statystyczny rolnictwa 2010. Warszawa.
  7. Kornaś J., 1950. Zespoły roślinne Jury Krakowskiej. Część I. Zespoły pól uprawnych. Acta Soc. Bot. Pol. 20(2), 361–438.
  8. Korniak T., 1992. Flora segetalna północno-wschodniej Polski, jej przestrzenne zróżnicowanie i współczesne przemiany. Acta Acad. Agric. Tech. Olst., Agricultura 53, Suppl. A, 5–76.
  9. Kutyna I., 1988. Zachwaszczenie roślin uprawnych oraz zbiorowiska segetalne zachodniej części Kotliny Gorzowskiej i terenów przyległych. Rozprawy AR w Szczecinie 116, 1–107.
  10. Kuźniewski E., 1974. Interesujące zbiorowiska chwastów występujących w roślinach okopowych na Śląsku. Pam. Puł. 60, 11–127.
  11. Ługowska M., 2017. Fitocenozy wykształcające się w uprawach rolniczych w Dolinie Środkowej Wisły. Cz. III. Zbiorowiska chwastów upraw okopowych. Annales UMCS, sec. Agricultura 72(2), 1–13.
  12. Matuszkiewicz W., 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
  13. Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H., Zając A., Zając M., 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. W: Z. Mirek (red.), Biodiversity of Poland 1, W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, Kraków.
  14. Pawłowski B., 1972. Skład i budowa zbiorowisk roślinnych oraz metody ich badania. W: Szata roślinna Polski, t. 1. PWN, 237–268.
  15. Pawlak G., 1981. Roślinność synantropijna obszaru wybitnie rolniczego na przykładzie okolic wsi Kłodzino w województwie szczecińskim. Pr. Kom. Biol. PTPN 56, 1–80.
  16. Passarge H., 1963. Beobachtungen über Pflanzengesellschaften Landwirtschaftlicher Nutzflächen in nordlichen Polen. Feddes Repert. 140(5), 27–69.
  17. Ratyńska H., Boratyński A., 2000. Czynna ochrona roślin i zbiorowisk segetalnych i ruderalnych. Prz. Przyr. 11(2–3), 43–56.
  18. Ratuszniak I., Sobisz Z., 2004. Zbiorowiska segetalne Parku Krajobrazowego ,,Dolina Słupi”. Cz. III. Bad. Fizjogr. Pol. Zach., Ser. B, 53, 39–57.
  19. Rola J., Rola H., Kucharczyk A., 1989. Problem odporności chwastów na herbicydy w warunkach Polski. Mat. 29. Sesji Nauk. IOR. Część I. Poznań. 57–74
  20. Rzymowska Z., 2010. Plant communities of cultivated fields of the Podlaski Przełom Bugu mesoregion. Part VI. Communities of root crops on compact soils. Acta Agrobot. 63(1), 235–257.
  21. Skrzyczyńska J., 1994. Studia nad florą i zbiorowiskami segetalnymi Wysoczyzny Siedleckiej. Rozpr. WSR-P w Siedlcach, 39, 5–145.
  22. Siciński J.T., 2003. Agrofitocenozy dorzecza środkowej Warty i Bzury – stan, dynamika i zagroże-nia. Wyd. UŁ.
  23. Skrajna T., Skrzyczyńska J., 2008. Plant communities and associations of root crop of the Kałuszyńska Upland. Acta Agrobot. 61(2), 239–249.
  24. Skrajna T., Kubicka H., 2011. Segetal flora of the Wigierski National Park. Acta Agrobot. 64 (3), 119–132.
  25. Skrajna T., Kubicka-Matusiewicz H., 2017. Obszary chronione ostoją rzadkich i zagrożonych gatunków flory segetalnej na przykładzie Wigierskiego Parku Narodowego. Annales UMCS, sec. E, Agricultura 72(1), 63–76.
  26. Szotkowski P., 1981. Chwasty upraw okopowych i zbóż ozimych w południowo-wschodnim obszarze Śląska Opolskiego. OTPN, PWN, Warszawa–Wrocław.
  27. Tüxen R.,1950. Grundriβeiner Systematik der nitrophilen Unkrautgeβelschaften in der Eurosibi-rischen Region Europas. Mitt. Flor.-soz. Arbeitsgem., N.F., 2, 94–140.
  28. Tüxen J., 1955. Das System der nordostdeutschen Pflanzengesellschaften. Mitt. Flor.-soz. Arbeits-gem., N.F., 5, 155–176.
  29. Warcholińska A.U., 1988. Roślinność segetalna terenów rolniczych Puszczy Bolimowskiej i jej współczesne przemiany. Acta Agrobot. 41, 2, 369–452.
  30. Węgrzynek B., 2005. Roślinność segetalna Wyżyny Śląskiej. Cz. IV. Zbiorowiska chwastów upraw okopowych ze związku Panico-Setarion Siss. 1946. Nat. Sil. Super. 8, 39–53.
  31. Węgrzynek B., 2006. Roślinność segetalna Wyżyny Śląskiej. Cz. V. Zbiorowiska chwastów upraw okopowych ze związku Eu-Polygono-Chenopodion polyspermi (Koch 1926) Siss. 1946. Nat. Sil. Super. 9, 63–83.
  32. Wnuk Z., 1989. Zbiorowiska segetalne Wyżyny Częstochowskiej na tle zbiorowisk segetalnych Polski. Monogr. Bot. 71, 1–118.
  33. Wójcik Z., 1973. The plants communities of root-crop fields in lowland and highlands of Poland: floristic, ecologic and regional differentiation. Feddes Repert. 84(7–8), 573–588.
  34. Wójcik Z., 2000. Zbiorowiska segetalne Pojezierza Suwalskiego. Fragm. Flor. Geobot. Pol. 7, 17–208.

Downloads

Download data is not yet available.

Podobne artykuły

<< < 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.