Szkody łowieckie czynione w uprawach i płodach rolnych to problem zarówno plantatorów, jak i instytucji odpowiedzialnych za wypłacanie odszkodowań. Z uwagi na szereg czynników, takich jak wzrost liczebności populacji gatunków jeleniowatych, ich preferencje żerowe oraz ewolucja behawioru spowodowana działalnością człowieka czy zmiany w rolnictwie, problem ten będzie narastał, stanowiąc wyzwanie dla obu stron. Sarny, o aktualnej liczebności szacowanej na ok. 891 tys. sztuk w Polsce, są gatunkiem terytorialnym wybierającym żer o wysokiej jakości, co czyni z nich (obok innych jeleniowatych) duże zagrożenie dla plantacji malin, szczególnie w Polsce będącej liderem rynku w Unii Europejskiej. Celem artykułu było usystematyzowanie informacji dotyczących sposobu wyceny szkód łowieckich w uprawach malin zgodnie z obowiązującym stanem prawnym wraz z uwypukleniem cech sarny europejskiej oraz maliny właściwej, które mają bezpośredni wpływ na powstawanie tego typu szkód. We wnioskach podkreślono, iż rzetelna wycena szkód łowieckich, oparta na wiedzy rolniczej i doświadczeniu szacujących, pozwoli ograniczać konflikty między plantatorami a podmiotami odpowiedzialnymi za wypłatę odszkodowań. Równie istotne jest jednak zaplanowanie i podejmowanie skutecznych metod prewencyjnych celem ochrony plantacji malin od zgryzień czynionych przez zwierzynę grubą oraz podjęcie inicjatywy współpracy pomiędzy stronami.
Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.